¿Todos los números tienen una historia interesante detrás?

Pensad en un número. El que sea. No importa que sea un número de un dígito o de cientos de dígitos. Cualquier número que penséis probablemente tenga una historia interesante detrás. Por ejemplo, sin irnos lejos, el número cero: se han escrito libros enteros sobre él: apareció por primera vez en Babilonia en el siglo III a. C. 

¿Y el 1? Fue el primer número de la historia. Matemáticamente es único por muchas razones: al multiplicarlo por cualquier otro número, no varía. Si se divide por él mismo, queda 1. El 1 es tanto el primer término como el segundo de la sucesión de Fibonacci. El siguiente término de la sucesión es el 2. En muchas culturas el 1 se representa mediante un punto o un trazo (horizontal, vertical o más o menos sinuoso). 

¿Y el 2? Es un número simétrico en el reino animal. Dos brazos, dos ojos, dos piernas. Es el valor que tiene la constante n del teorema de Fermat. Es el primer número primo. Es el único número primo par, ya que los otros pares son múltiplos de 2 (no son primos). Es el número atómico del helio.

Y así podríamos continuar ad infinitum. El otro día, por ejemplo, os hablaba de la trascendencia del número 23. No es extraño, pues, que todos los números de dos dígitos, y muchos de tres, tengan incluso su propio artículo en Wikipedia. 

¿Y el 77? Es la suma de los ocho primeros números primos: 77 = 2 + 3 + 5 + 7 + 11 + 13 + 17 + 19. Es el número atómico del iridio (Ir). Hay una Red de satélites artificiales de comunicaciones que se llama Iridium porque inicialmente se pensó en que serían 77 satélites.

Y también números mayores. La Wikipedia también dedica un artículo al número 9.814.072.356: es el cuadrado holodigital más grande que existe, es decir, el número al cuadrado más grande que contiene todos los dígitos decimales exactamente una vez. Así pues, entre números primos, perfectos, cuadrados, cubos y demás, resulta francamente difícil encontrar un número que no fuera interesante. De hecho, si lo encontrarámos, ¿por qué sería poco interesante? A juicio de James Gleick, en su libro La información:

Seguramente existirá un número sobre el cual no habrá nada especial que decir. Esté donde esté, supone una paradoja: el número que podríamos describir de modo harto interesante como "el número sin interés más pequeño". 

¿Y el 1729? Para G. H. Hardy, que tomó el taxi número 1729 cuando en 1917 fue a visitar a Srinivasa Ramanujan, comentó que tal número le parecía bastante soso. Ramajunan no estuvo de acuerdo: ese número era el más pequeño que puede expresarse como la suma de dos cubos de dos maneras distintas. Esta anécdota también le dio lustre al número, que, además, es el número de Carmichael, un pseudo-primo de Euler, y un número de Zeisel. 

Sergio Parra 17 de enero de 2013

Fuente: xatakaciencia.com

A filla do ladrón de bicicletas - LITERATURA INFANTIL

A filla do ladrón de bicicletas

Teresa González Costa Ilustraciones de Jacobo Fernández Serrano
Col. Merlín, 212. Edicións Xerais. Vigo, 2010
Premio Merlín de Literatura Infantil 2010

O vello Elías dille a Serafina que ás veces a vida é como ir en bicicleta costa abaixo polo que hai que controlala ben e non deixarse levar polo medo... Entón ela logra poñerse de pé sobre Celerífera, a súa bici verde e laranxa. Porque quere ser equilibrista de bicicleta nun circo.

 Serafina é unha moza a quen o seu pai (o ladrón de bicicletas, que fixera desaparecer todas as do pobo na noite de san Juan) levara sendo moi pequena para casa da tía Perfecta e marchouse da vila. A tía é unha soprano que percorreu medio mundo actuando, polo que ten a casa chea de obxectos delicados de moitos países, aos que Serafina non lles pode nin tocar. Presumida e exquisita, como non lle parece digno dunha señorita andar en bicicleta e ademais Serafina mancha os vestidos ao cambiarlle a cadea, non permite que a garde na casa, por iso tena no taller do vello Elías, un fabricatrastos segundo ela.

O vello Elías pasou moitos anos polo mundo adiante dedicándose ás cousas máis diversas ata que regresou nunha vella avioneta. Ten o taller cheo de inventos e sabe arranxar todo, aínda que non consegue que volva funcionar o seu avioneta. O que mellor sabe facer é arranxar bicicletas.

O seu amigo Milo é dos poucos que coñece o seu soño de ser equilibrista sobre bicicleta e anímaa; el quere ser pintor de atardeceres no mar. Os seus pais teñen unha tenda de sombrillas e chapeus. Cando Serafina estalle comentando que non poderá acudir á hoguera de san Juan de Elías porque a súa tía quere que estude matemáticas pois só sacou un 9,75, aparecen os abusones de Martiño o Bravo e tiran, como sempre que non está o pai de Milo, as sombrillas. Entón ela desafía a Martiño a unha carreira. Aínda que a súa bici non ten marchas nin freos (para frear, ten que pedalear cara atrás) e el empúxaa intentando facela caer, vai diante Serafina e Martiño acaba no teito da vella fábrica de conservas. Para rescatalo, sobe por unha táboa finísima facendo equilibrios cunha escoba nas mans, entre a admiración de todos por tal proeza. Pero, claro, a tía escandalízase por botarlle unha carreira a un rapaz e chegar co vestido todo sucio.

Días despois, o director da revista "Xente Extraordinaria" acode á casa da Tía Perfecta para, ante a decepción desta -que lles mente dicindo que sempre animou á sobrina-, facer unha reportaxe sobre Serafina. Cando a tía ve a revista, na que ela só sae nunha foto e co seu perfil malo, indignada e envexosa, pensa en vingarse. Dille ás súas amigas que a sobrina róuballe galletas do tarro de Bohemia e tamén rouba bicicletas, polo que a vai a meter nun internado. Ademais, o pai de Bravo corre o rumor de que é meiga, pois subira ao tellado cunha escoba. Na taberna do Papagaio Pirata bótanlle á maga Serafina a culpa de cousas raras que están sucedendo: desaparecen bicicletas, os cormoranes teñen ataques de risa, un home que non sabía inglés púxose a cantar en inglés na ducha... Incluso un número especial de "Xente Extraordinaria" pregúntase si a rapaza é unha bruxa ladroa.

Cando está gardando a bici no taller, vaise a luz por culpa dunha tormenta electromagnética. Na escuridade, aparecen dous ladróns buscando a bici, pola que deben pagar moito diñeiro pois debe ser máxica, din. Eles enganaron a Elías dicíndolle que fose arranxar a luz do faro dos Cormoranes, que en realidade non estaba estropeada. Serafina consegue saír saltando por encima deles na bici. Vai despedirse de Milo, xa que, aproveitando que a tía está de viaxe en Egipto, irase polo mundo adiante con Celerífera. Milo regálalle un fermoso chapeu que fixera a súa nai Beliña para ela e o seu retrato da bici, que el pintara. Mentres, desaparécelle a bici, que deixara ao pé da porta. Comeza a buscala, sen éxito. Na tenda de Manolo e Mico, un matrimonio dedicado a vender bicicletas de ocasión, que lle contan das virtudes do seu comercio cantando dúas fermosas cancións propagandísticas do negocio inventadas por eles, ao ensinarlles a pintura de Milo, o home recoñece a Celerífera como a bici que levaban ás costas dous homes camiño do Acantilado do Mar Salvaxe. Chora Serafina a perda da súa bici de circo cando aparece Milo dicindo que está na súa tenda, a donde levouna o vello Elías. Leste aparece no seu globo aerostático sobrevoando o xardín da tía Perfecta (a quen lle gustaba Elías de moza, que ata lle parecía perfecto) e pon a soar a todo volume o disco da ópera "As vacacións de Medusa", que ela mandara destruír porque cantara pesimamente. Arrepiada, a tía confesa: que ela mandara roubar as tres bicis; que botara a bici de Serafina ao mar desde unha piragua logo de que lla levasen os dous ladróns ao acantilado, onde estaba nunha tenda de campaña e non en Egipto, como anunciara; que a sobrina non lle comía as galletas e que ata facía buracos na avioneta de Elías, que por iso nunca conseguía arranxala. Entón o vello Elías baixa o globo e dálle o disco, que ela rompe e, avergoñada, non sae de casa en todo un mes.E na noite de san Juan todos os habitantes da vila van danzar ao redor da hoguera de Elías e felicitan a Serafina. Ademais, como atopara no lugar en que a tía arroxara a Celerífera o pecio dun antigo navío cun tesouro dentro, é nomeado membro da Royal Geographic Society de Londres, e comparte coa súa amiga recompénsaa por atopar o tesouro.

No Circo da Lúa Chea hai un que chospe lume, unha domadora de estrelas fugaces... e un director de bo corazón, portugués e cun mostacho que lle fai a maquilladora. Á función asisten Emilio Blasco, gran pintor coñecido polos seus atardeceres de mares do mundo enteiro, coa súa filla Tita, e tamén un home que non saca o chapeu e tapa o rostro coas solapas do seu abrigo para que ninguén o recoñeza. Actúa Serafina co seu Celerífera nunha marabillosa Viaxe á Lúa na bici, sobre unha cordo e facendo piruetas imposibles, acompañada de Max, outro equilibrista en bicicleta, cun éxito incrible. Acabada a función, o home do abrigo deixa na taquilla para Serafina unha chea de vellas postales que lle escribiu pero nunca se atreveu a mandarlle, e márchase nunha bicicleta: é o pai de Serafina.

Agora que xa non é unha nena, Serafina aínda vai de cando en vez polo taller para que lle revise a bici o "doutor de bicicletas", o vello Elías, que vai limpar o seu avioneta e resulta ser o narrador desta tan fermosa como divertida historia. 

176 páx.

13,5 x 19 cm.

ISBN  978-84-9914-165-7

Fonte: BLIX

FAITE SOCIO DE BIBLIOPAZOS E LÉVAO PARA LER NA TÚA CASA

 

Día Mundial del Agua 2013

Acerca del Día Mundial del Agua 

La Asamblea General de las Naciones Unidas adoptó el 22 de diciembre de 1993 la resolución A/RES/47/193 por la que el 22 de marzo de cada año fue declarado Día Mundial del Agua, a celebrarse a partir de 1993, en conformidad con las recomendaciones de la Conferencia de la Naciones Unidas sobre Medio Ambiente y Desarrollo contenidas en el Capítulo 18 (Recursos de Agua Dulce) de la Agenda 21. Se invitó entonces a los diferentes Estados a consagrar este día, en el marco del contexto nacional, a la celebración de actividades concretas como el fomento de la conciencia publica a través de la producción y difusión de documentales y la organización de conferencias, mesas redondas, seminarios y exposiciones relacionadas con la conservación y desarrollo de los recursos hídricos así como con la puesta en práctica de las recomendaciones de la Agenda 21.

Día Mundial del Agua 2013: Cooperación en la Esfera del Agua

La UNESCO fue oficialmente nombrada por ONU-Agua para dirigir los preparativos para el Año Internacional y el Día Mundial del Agua el 22 de marzo de 2013 bajo el tema "Cooperación en la Esfera del Agua".

• Más información (en inglés)

EDICIONES ANTERIORES 

Día Mundial del Agua 2012: El agua y la seguridad alimentaria

• Celebración en la UNESCO
• Sitio web oficial

Día Mundial del Agua 2011: Agua para las ciudades: respondiendo al desafío urbano

• Celebración en la UNESCO

Otros enlaces con actividades e información sobre el DIA MUNDIAL DEL AGUA:

  

Enrédate.org

Maestra Asunción

Monografias.com

Actividades Lúdicas Educativas - Actiludis.com

We are water Foundation

Os piratas da illa da Esperanza - LITERATURA INFANTIL

Os piratas da illa da Esperanza

X. H. Rivadulla Corcón
Ilustraciones de Adrián Solleiro
Col. Merlín, 181. Edicións Xerais. Vigo, 2008

Conta Mario Stevenson que soltaran amarras no porto de Corcubión, chegaron á illa da Esperanza e vararon o galeón Praia de Quenxe na praia, logo de abortar un motín do rufián de Silver. Querían que as moedas de ouro do tesouro servisen para pagar os gastos de elaboración dun medicamento que curase da cruel enfermidade a moitos nenos do mundo como o fillo do capitán John Pelo Crecho. Durmiron alí e cando amenceu viño gárdaa Civil: esposaron ao Vagabundo e a Xan levárono nunha ambulancia.

Isto pasou en Muxía fai 4 anos, cando o narrador tiña dez. Foron el e os seus amigos do Club de Lectores Pedra dos Corvos: tres adj>, o narrador e Xan, que é dous anos maior e noivo de Luisa. No club entrara tamén o Vagabundo, un home misterioso do que os adultos recelaban, que un día aparecera no autobús, vivía de vender figuras dunha pedra e conchas que el facía e, como non tiña diñeiro, o herrajero permitiu que se instalase no seu caseta abandonada. Ao principio pasaban os rapaces por alí con medo, ata que un día el sorprendeunos e pediulles que o deixasen ser do club. Comezaron lendo o seu libro A illa do tesouro. Logo, ocorréuselles escenificar teatralmente secuencias do texto.

Pero todo cambiou un día, cando o capitán, Xan, comezou a sentirse mal. Durante meses non saíu de casa. Tiña leucemia, polo que o levaron para o hospital e caeulle o pelo. Cando o Vagabundo faloulles da gravidade do mal do amigo, Martín propuxo ir rescatalo: sacárono do hospital no coche da súa nai, no porto desatracaron un barco, o Praia de Quenxe, e navegaron cara á illa, por ríaa de Corcubión. Así pasaran as horas vivindo na imaxinación a aventura da illa. Ata que apareceu na praia de Lariño gárdaa Civil, que levou a Xan ao hospital e prendeu o Vagabundo. Acusárono de roubo de coche, de barco, e rapto, polo que o poderían condenar a catro anos de cadea. Pero resultou que el era o único que tiña compatibilidad con Xan para facerlle o trasplante de medula ósea imprescindible para seguir vivo. Correndo grave risco polo seu delicado corazón, aceptou o Vagabundo. A operación foi todo un éxito. No seu caseto descubriron dous libros de poesía galega dos que era autor e o seu nome auténtico: Marcelino. Pero non volveron saber máis del, que desapareceu cando retiraron as denuncias.

Agora, catro anos despois, o herrajero facilitoulles a última carta de Marcelino, acabado de morrer en Portugal, na que se despide deles proclamando o seu dereito a vivir de xeito non convencional e a emoción da amizade compartida.

Por iso recuperou a aventura pasados catro anos: a modo de homenaxe ao tesouro da amizade. 

120 páx.

19 x 14 cm.

ISBN    978-84-9782-728-7 

Fonte: BLIX

FAITE SOCIO DE BIBLIOPAZOS E LÉVAO PARA LER NA TÚA CASA

La tabla del 9

Quen non recorda os pallasos da tele?

Neste video ensínannos como non esquecer a táboa do 9..

Ler cos teus fillos é divertido

LER COS TEUS FILLOS É DIVERTIDO e si o fas durante un mínimo de 20 minutos ao día, mellor.

En BIBLIOPAZOS intentamos fomentar o amor pola lectura entre os máis xóvenes, así que aquí van algúns consellos para pais da man de Diviértete Leyendo, un fantástico programa mexicano de fomento á lectura que atopamos en internet.

Fai CLIC no cartel para velo máis grande

Desde BIBLIOPAZOS (O Blog da Biblioteca Pública Municipal do Concello de Pazos de Borbén), invitámosvos a descubrir todos os títulos e historias do noso catálogo de libros para que nunca deixemos de ler contos aos nosos nenos. 

Nas páxinas deste blog atoparás un montón de propostas de lectura para os teus fillos.

¡Dalle unha ollada!

Lixo - LITERATURA INFANTIL

Lixo

Xavier López Rodríguez
Ilustraciones de Antón Taboada
Col. Merlín, 192. Edicións Xerais. Vigo, 2009 

Cando viña da farmacia de comprar unhas aspirinas para o seu compañeiro de asentamiento, que quedaba con febre polo primeiro resfriado do inverno, a vagabunda viu as chamas e á policía rodeando a nave abandonada. Recordou a pequena bombona de gas que conseguiran nunha obra sen vixilancia. Grazas a ela puideran comer algo quente as últimas semanas. Miúda e delgada ela, barbudo e grandullón el, formaban un equipo perfecto: ela metíase dentro dos contenedores de roupa vella e dos subterráneos de alimentos e el axudáballe desde o exterior cunha cordo. E así sobreviviran.

Desde os 19 anos non volvera á casa familiar, unha noite que saíu á rúa a hora na que saen as putas, segundo o pai, que lle pechou a porta de casa. Entón marchouse para o sur e traballou recollendo froita. Mais cando acababa a tempada vivía na rúa. E como demasiadas veces había ter que abrir as pernas por medo a que a golpeasen, decidira vestir como un mozo e finxir que se afeitaba cada día. Aínda que co compañeiro recuperouse como muller e sentira ganas de abrazalo. A primeira vez fora cando, sentados nun banco ás portas dun colexio, el rompera a chorar e contoulle que ao separarse da súa muller esta afastouno do fillo de nove anos alegando que el o repudiase por non ser pícara. Volveu ela outro día e contoulle ao neno que o seu pai era marinero e por iso non volvera a casa mais cada día miraba o seu retrato. E o neno contestou que o seu pai fóseo a ver cando puidese. Incapaz de maltratar á súa muller, que tiña un avogado como amante, era tan bo como grande. Logo da separación, as resacas acabaron co seu traballo e a rúa foi o seu novo destino.

Aínda que ao principio ela chamaba á súa nai por teléfono de cando en vez, últimamente nunca se lle poñía polo que, como estaba na súa cidade, decidiu facerlle unha visita. E atopouse cun home barrigudo que non recoñeceu, nin tampouco el á filla, ignorante de que a súa nai tamén se marchou de casa, farta de aguantar un home groseiro que desafogaba a súa ira con Salta, a cadela que lle regalaron de nena e tanto quería.

Esa noite do incendio, cando recolleu á beira dun contenedor o que ela cría que era un lechón, e resultou ser un bebé abandonado, achegóuselle Salta, que a recoñeceu e seguiu, pese ás chamadas amenazantes do pai. Desde entón, non se aparta da cadela e por non perdela rexeitou entrar nunha Casa de Acolleita. Comparten a comida, que a cadela recolle do interior dos contenedores, porque nos ollos dela ve os da súa nai e cando lle dá o mellor bocado sente que é á súa nai a quen llo está dando. 

88 páx.

19 x 14 cm.

ISBN    978-84-9914-006-3 

Fonte: BLIX

FAITE SOCIO DE BIBLIOPAZOS E LÉVAO PARA LER NA TÚA CASA

Portátil ou tablet?

As melloras nos teclados táctiles converten os tablets nun perfecto substituto do ordenador portátil

Xa o dixo hai tempo unha consultora tecnolóxica: "2013 será o ano en que se venderán máis tablets ca ordenadores portátiles". E a profecía vai camiño de cumprirse, tanto polo descenso nas vendas de ordenadores coma polo aumento das de iPad, Galaxy Tab, Surface ou Nexus 7. Se primeiro acabaron cos netbooks, o iPad e os seus semellantes perseguen agora os portátiles comúns. As melloras no teclado táctil, os procesadores de dobre núcleo e a expansión do cloud computing, que sitúa a maioría dos programas nos servidores da rede e non no ordenador, xogan ao seu favor. Non obstante, o tablet tamén ten desvantaxes con respecto ao ordenador portátil. A continuación, indícanse as vantaxes e os inconvenientes de cada opción.

É complicado decidir se mercar un tablet e aparcar o vello ordenador é unha boa elección. Mentres que para algúns usuarios resulta idóneo, para outros pode supoñer severas limitacións. Os tablets non len discos ópticos CD nin DVD e hai que estar subscrito aos servizos en descarga para gozar do ocio dixital. En cambio, para os que teñan pericia cos dedos sobre o teclado, pode supoñer un alivio cando deban levar o ordenador dun lado a outro, xa que a súa lixeireza as fai cómodas e ergonómicas.

A favor dos tablets

• O seu peso e as súas dimensións. Caben en case calquera sitio, mesmo algúns nun peto amplo, polo que son moi compatibles coa tendencia xeral de dispoñer sempre da tecnoloxía e de estar conectado en mobilidade. Os fabricantes non deixan de traballar para que sexan máis delgadas e lixeiras -como é o caso do iPad MIni-, aínda que teñen o límite do peso e as dimensións das súas pantallas. É moi posible que os tablets do futuro teñan unha tecnoloxía de pantalla diferente.
• A chegada de LTE. A tecnoloxía LTE, ou 4 G, supón a conexión á rede de datos móbil cun ancho de banda superior ao que hoxe se ten vía router. Nestas condicións, o acceso permanente require dun aparello que se poida empregar mesmo mentres se anda pola rúa, pero cunha pantalla maior que a do teléfono móbil.
• A experiencia de uso das pantallas táctiles. O rato foi un grande invento, pero non deixa de ser un intermediario entre a man e o dispositivo. As pantallas táctiles son dunha interacción moito máis completa e isto reflíctese na satisfacción do usuario, que realiza as funcións con maior rapidez.
• Os procesadores de dobre núcleo. Os fabricantes de procesadores xa comezaron o lanzamento dos primeiros modelos para tablets con esta tecnoloxía, que aumenta a potencia e reduce a calor xerada. No futuro, poden chegar a igualar a potencia dos ordenadores.
• O mercado das aplicacións para dispositivos móbiles. A pesar de que dan pouca marxe de beneficio, os desenvolvedores seguen centrados en deseñar programas para estes aparellos, o que favorece que haxa numerosas alternativas e melloras en todos os campos: novos navegadores, programas de edición gráfica e de textos, videoxogos etc. E espérase que nun futuro próximo se equiparen en alternativas e ofertas aos ordenadores.

A favor dos portátiles

• O teclado físico. Sempre será unha vantaxe contar cun teclado físico, aínda que os táctiles melloraron moito a súa precisión e os usuarios con pericia poden teclear longos textos.
• A solidez. Os tablets son todo pantalla, polo que unha caída pode supoñer unha traxedia. Os ordenadores, pola contra, resisten bastante mellor, aínda que non hai que tentar a sorte.
• Procesadores máis potentes. Aínda queda para que os procesadores dos ordenadores portátiles se vexan igualados polos dos tablets. Mentres os primeiros aumentan cada mes a súa capacidade, os segundos apenas deixan de ser versións iniciais.
• Sistemas operativos maduros. Windows, Mac OS e as versións de Linux para ordenadores teñen un longo historial de melloras, que os fan moito máis sólidos como sistemas que os seus homólogos para tablet, onde aínda se aprecia certa improvisación - é o caso dos mapas de Apple- e problemas coas actualizacións, en especial en Android. Son unha garantía de estabilidade.
• Programas consolidados. Aínda que melloraron moito nos últimos tempos, os navegadores para tablets aínda teñen algunhas limitacións e problemas de uso, mentres que os dos ordenadores acumulan unha longa traxectoria e están moi adaptados ás necesidades dos usuarios. O mesmo sucede noutros campos, como os editores de texto ou de imaxes, que aínda son mellores nos ordenadores.
• Maior conectividade. Debido á busca da lixeireza e da delgadeza, os comprimidos contan con máis portos, como máximo teñen dous ou tres (a maioría USB), e con sorte HDMI para transmisión de sinal multimedia. Os ordenadores poden ter tres portos USB, un Ethernet e outro multimedia, ademais de rañuras para tarxetas que amplíen a súa memoria. Tamén hai algúns tablets, coma o Toshiba Folio 100, que admiten tarxetas SD.
• Discos ópticos. Malia que é unha tendencia á baixa, unha parte do ocio dixital aínda se consome mediante discos DVD. Os comprimidos non os len, o que obriga a subscribirse a servizos en descarga de música e vídeos, que aínda non están maduros ou que non ofrecen unha experiencia óptima. Ademais, someten o usuario ás condicións de uso da empresa. Cos ordenadores, o usuario ten máis alternativas.

Fonte: Revista Eroski Consumer

O arco da vella - LECTURA INFANTIL

O arco da vella

Charo Pita
Ilustracións de Xosé Tomás
Col. Merliño.

Ed. Xerais. Vigo, 2009

A vella Maruxa tiña un amor viaxeiro. Cando el un día embarcou, ela entregoulle o abrigo que lle tecera con sete fíos de la e el deixoulle nos labios un bico e na man un anel de prata. Nunca volveu, pero Maruxa, apañando nos grelos ou montando na moto, ollaba o anel e non o esquecía. Pero unha noite o anel non estaba no dedo. Remexeu por todas partes na casa e na horta sen éxito. Entón con sete cabos dos sete fíos de la argallou unha escada que atou á punta dunha estrela e armada cunha vasoira subiu por ela. Varreu sete veces o ceo mais non atopou o seu anel entre as constelacións. Co seu cazaboloretas apresou setecentas setenta e sete estrelas, mais tampouco o viu. Nin cun potente imán co que removeu satélites, naves espaciais e sete mil planetas.

Triste, cansa e con frío, dispoñíase a durmir cando unha estrela fugaz cruzou a noite. Mirándoa, pediu un desexo con tanta forza que a lúa rodou ceo abaixo e foise coar nun dos seus dedos. E Maruxa quedou durmida co seu fermoso anel de prata.

Contan que á mañá seguinte, nun lugar de carballos e gaitas, un vello albiscou no ceo un arco de sete cores, as mesmas que tinxían o seu abrigo de la.

36 páx.

18 x 20 cm.

ISBN 978-84-9782-978-6

Fonte: BLIX

FAITE SOCIO DE BIBLIOPAZOS E LÉVAO PARA LER NA TÚA CASA

 

El acertijo matemático en el epitafio de Diofanto

La muerte del matemático alejandrino Diofanto nos trajo el siguiente acertijo, al menos según recoge una colección griega de acertijos del siglo V:

En esta tumba reposa Diofanto. ¡Ah, qué gran maravilla! La tumba cuenta científicamente la medida de su vida. Dios le concedió ser un muchacho durante la sexta parte de su vida, y añadiendo una doceava parte a ésta, revistió su mejilla de pelusa. Encendió la luz del connubio pasada una séptima parte, y cinco años después de su matrimonio le dio un hijo. ¡Ay! ¡Desdichado hijo tardío! Después de consolar su pena mediante el estudio de los números durante cuatro años, Diofanto terminó su vida.

¿Cuál fue la edad de muerte de Diofanto? 

La respuesta es 84 años de edad (aunque ello no esté acreditado desde un punto de vista histórico). Los cálculos son los siguientes (siendo x la edad de Diofanto):

X = 1/6x + 1/12x + 1/7x + 5 + 1/2x + 4 

11 de marzo de 2013 Sergio Parra

Editor en Xatakaciencia

Fuente: Xatakaciencia.com

Colección Gazafellos - LITERATURA INFANTIL

A COLECCIÓN GAZAFELLOS é unha colección de DANU EDITORIAL composta dunha selección de contos de importantes escritores en formato 15 x15 cm. e 22 páx. por libriño, dirixidos a tódolos públicos e fáciles de ler, e moi interesantes para todos aqueles lectores de máis de 9 anos en adiante.

Os autores que podes atopar nesta colección, xa consagrados da literatura mundial, son:

-Antón Chejov: a súa orixinalidade consiste no uso da técnica do monólogo, adoptada mais tarde por James Joyce e outros escritores do modernismo anglosaxón, ademais do rexeitamento da finalidade moral presente na estrutura das obras tradicionais. Non lle preocupaban as dificultades que isto plantexaba ao lector, xa que consideraba que o papel do artista é realizar preguntas, non respondelas.

-Voltaire: É unha figura clave na historia do pensamento, xa que rexeitou o irracional e animou aos seus contemporáneos a loitar contra a intolerancia, a tiranía e a superstición. A súa moral basease na liberdade de pensamento e o respecto a todos os individuos.

-Víctor Hugo: Poeta e novelista, é considerado un dos mais importantes escritores románticos en francés, pai da novela social. Denunciou constantemente a segregación social e as desigualdades. Nos seus contos atopamos a súa filosofía humana e social.

-Gibran Jalil Gibran: Foi un destacado poeta libanés. Asombrou ao mundo coa súa sensibilidade e misticismo, quen de expresar os impulsos mais profundas do corazón e da mente humana.

-Giovanni Boccaccio: É un dos grandes escritores de todos os tempos. Poeta e humanista italiano, destaca por unha destacada escrita, rompedora coa tradición literaria, e amosa, en plena idade media, ao ser humano como artífice do seu destino.

-León Tolstoi: É un dos máis grandes escritores rusos. Estableceu unha filosofía humanitaria de solidariedade entre os seres humanos. Os seus contos foron adoptados polas escolas rusas como textos de lectura.

Os títulos da colección dos que dispoñemos en BIBLIOPAZOS son os seguintes:

  1.- Bolita, de León Tolstoi.

  2.- Milton e Bolita, de León Tolstoi.

  3.- A morte dun funcionario, de Antón Chejov.

  4.- Pouquiña cousa, de Antón Chejov.

  5.- O Álbum, de Antón Chejov.

  6.- Os dous consolados de Voltaire.

  7.- A torre das ratas, de Víctor Hugo.

  8.- Unha cadela clara, de Antón Chejov.

  9.- Chist!, de Antón Chejov.

10.- O gato e o rato, de Gibran Jalil Gibran.

11.- As ras, de Gibran Jalil Gibran.

12.- Os tres aneis, de Giovanni Boccaccio.

13.- O neno maligno, de Antón Chejov.

14.- A obra de arte, de Antón Chejov.

15.- Historia dun bo brahmín, de Voltaire.

16.- Outra aventura de Bolita, de León Tolstoi.

17.- O ladrón de cogombros, de León Tolstoi.

18.- O incendio, de León Tolstoi.

19.- O vello cabalo, de León Tolstoi.

20.- Aprendendo a montar, de León Tolstoi.

21.- Bolita e o Xabaril, de León Tolstoi.

22.- Os faisáns, de León Tolstoi.

23.- A tartaruga, de León Tolstoi.

24.- Bolita e o lobo, e León Tolstoi.

Seguro que ides gozar coa súa lectura.

FAITE SOCIO DA BIBLIOTECA E LÉVAOS PARA LER NA TÚA CASA

Seis servicios de mensajería alternativos a WhatsApp

Spotbros, Joyn, Line, Tu Me, Libong y ChatON son varias alternativas al popular servicio de mensajería para móviles

Por ANTONIO DELGADO

16 de enero de 2013

- Imagen: Intel Free Press -

Durante 2012, los servicios de mensajería instantánea para teléfonos móviles, sobre todo WhatsApp, triunfaron sobre los SMS tradicionales de las operadoras. Según datos de la Comisión del Mercado de las Telecomunicaciones (CMT), en el tercer trimestre de 2012 se enviaron 1.435 millones de SMS frente a los 2.095 millones del mismo trimestre del año anterior, lo que representa una caída del 31,52 %. Por su parte, WhatsApp computó 18.000 millones de mensajes cruzados durante la pasada Nochevieja en todo el mundo, lo que da una idea exacta de su liderazgo indiscutible en la mensajería móvil. Sin embargo, es un servicio con ciertos claroscuros, sobre todo en seguridad. Por eso, este artículo presenta algunas alternativas a WhatsApp que pueden resultar interesantes: Spotbros, Joyn, Line, Tu Me, Libong y ChatON.

El pasado 31 de diciembre se enviaron 18.000 millones de mensajes a través de WhatsApp

WhatsApp es una de las aplicaciones de mensajería instantánea para dispositivos móviles más utilizadas del momento. A principios de año anunció que el pasado 31 de diciembre se enviaron 18.000 millones de mensajes a través de su aplicación frente a los 4.000 millones de mensajes procesados durante el mes de agosto, su anterior récord. Esta cifra supone un crecimiento de 75% en cuatro meses. 

Pero otros servicios y plataformas comparten protagonismo en las comunicaciones instantáneas entre los usuarios, aunque sea de forma muy minoritaria, y no está de más conocerlos. Entre ellos destacan las versiones móviles de sistemas como Skype, Viber y Gtalk o las aplicaciones de redes sociales como Facebook y Tuenti, que permiten chatear con otros contactos.

Spotbros

El gran rival español de WhatsApp se llama Spotbros. Este servicio gratuito de mensajería instantánea para dispositivos móviles dispone de aplicaciones para los sistemas operativos iOS y Android. La aplicación fue creada por un grupo de cinco jóvenes vizcaínos y superó a finales de noviembre los 500.000 usuarios registrados.

 

- Imagen: SpotBros -

Al igual que otras aplicaciones similares, SpotBros presenta la mensajería instantánea para relacionarse mediante mensajes multimedia con los contactos, de forma privada o a través de grupos.

Además,ofrece un servicio denominado "Shout", que sirve para interactuar de forma pública con otros usuarios registrados en el servicio que estén en la zona del usuario. El mensaje lo reciben las 100 primeras personas que estén en un perímetro de un kilómetro y medio alrededor del usuario.

Joyn

Joyn es una plataforma de mensajería instantánea participada por las principales empresas de telecomunicaciones españolas, es decir, Movistar, Vodafone y Orange. Fue creado de forma expresa para competir con WhatsApp y tratar de no perder el negocio de los SMS.

- Imagen: Joyn -

Joyn se basa en la tecnología RCS-e y es la apuesta de las operadoras frente a los clientes independientes de mensajería instantánea móvil. Esta tecnología permite realizar transferencia de archivos, llamadas de voz y vídeo y la opción de compartir imágenes y vídeos al mismo tiempo que se realiza una llamada.

Line

La aplicación gratuita para dispositivos móviles y ordenadores Line deja compartir mensajes multimedia como texto, imágenes, vídeo y audio con más de 80 millones de usuarios registrados en todo el mundo. Uno de los atractivos de Line es la opción de poder enviar iconos y pegatinas a gran tamaño, además de poder adquirir modelos exclusivos a través de su tienda.

- Imagen: Line -

Esta plataforma también incluye diferentes aplicaciones complementarias gratuitas, como un editor de imágenes o juegos de habilidad. Desde la versión 3.0 se pueden realizar llamadas de voz desde un ordenador a un teléfono que cuente con la aplicación instalada.

Tu Me y Libon

Telefónica Digital ha desarrollado TU Me, una aplicación de mensajería instantánea para dispositivos móviles. Es gratuita para los sistemas operativos iOS y Android y permite enviar mensajes de texto e imágenes, compartir la ubicación geográfica, llamadas de voz con otros usuarios registrados y también enviar y recibir mensajes grabados.

- Imagen: TU Me -

Libon es la apuesta del operador Orange para la mensajería instantánea con llamadas de voz gratuitas por Internet. Está disponible en la actualidad para iOS, y en fechas próximas lo estará para Android. Libon se ofrece sin coste alguno, aunque también existe una versión "Premium" que permite disponer de mensajes de voz personalizados, así como de un buzón de voz y de transcripción de mensajes de forma ilimitada. El precio es de 2,69 euros al mes.

ChatON, la apuesta de Samsung

- Imagen: Libon -

El fabricante Samsung es el líder mundial en la venta de smartphones en el mundo. Este fabricante incluye por defecto en sus terminales una aplicación de mensajería instantánea denominada ChatON para compartir texto, imágenes y vídeos. Esta plataforma ha conseguido diez millones de descargas a través de la tienda de aplicaciones Google Play para Android.

La última actualización para este sistema operativo (versión 2.0.5) posibilita conectarse a una cuenta desde cinco dispositivos diferentes. En la actualidad, ChatON soporta además los sistemas operativos Bada, iOS y Blackberry y también cuenta con una versión Web.

Fuente: Eroski Consumer