sábado, 9 de febreiro de 2013

Menú de enganos - LITERATURA XUVENIL

Menú de enganos
Editorial Galaxia. Vigo, 2010

Un restaurante literario moi especial

Velaquí un dos libros máis sorprendentes de todos cantos se teñen publicado na nosa lingua nos últimos anos. Literatura á carta. Unha carta literaria. Literatura con sabor.

Historias gorentosas para darlle gusto ao noso padal. Contos para comer, para mastigar de vagar, para gozar e repetir. Un menú completísimo. Dieta de palabras absolutamente perfecta.

Preséntase un conxunto de relatos, a xeito de carta gastronómica de extensión moi diferente, en función da xerarquía do prato. Cun sabor picante, amargo ou doce, conforman un espléndido banquete lúdico no que prevalece o aderezo do humor, case sempre coa negrura do café natural. O menú componse de cinco pratos, cada un deles con catro degustaciones:

Para picar: un matrimonio acomodado e elegante pasea cunha nena chinesa vestida de galega e comenta a muller que quere que de maior aprenda chinés "para non privala da súa cultura"; outro matrimonio, como o primeiro de maio foi domingo, mandou traballar á asistenta para poder ir eles á manifestación; do caniche que atropelou e matou o coche ao dar marcha atrás porque o dono estaba distraído mirándolle as pegatinas de defensa da natureza; "Conmutador": "O home apagou a tele e acendeuse el".

Entrantes: dous anciáns, que nunca foran grandes amigos e agora xuntábanse nunha sorte de "solidariedade de supervivientes", síntanse e falan no parque sen dicirse nada; un traballador canso do rutineiro día de traballo na cadea de montaxe pola noite sóñase empresario triunfador que se relaxa pola noite soñándose traballador de cadea de montaxe; o neno é castigado moitas veces sen máis razón aparente que o humor co que chega o pai; á carnicera de luxo con clientela de alto stánding engánaa unha pordiosera marchando sen pagarlle unha suculenta compra.

Primeiros: un home non logra chegar a tempo de coller o avión para gozar coa familia as ansiadas vacacións por querer saír do co tempo xusto, mais como a muller chega máis tarde a culpa a ela de perder a viaxe; un home afeccionado ás psicofonías creu oír unha voz cando pegou un salto sobre a gabia e como segundo a altura do salto as sílabas eran máis, deduciu que alguén tiña unha mensaxe para el, polo que se tirou dun carballo e entón unha voz anuncioulle o que pasou: que ía partir as pernas; nunha imprenta a sobrina do xefe quere amolar ao encargado homoseual cambiando os calendarios do arzobispado polos da coordinadora gay-lésbica pero non é a única en cambialos, polo que ao final cada un chega onde debe; nun grupo escolar de tempos da ditadura, unha moza fermosa e mal vestida é castigada na madriguera pola crueldade das compañeiras, polo que o narrador pásalle as 200 pesetas que tiña na caixa de aforros dos agasallos das celebracións, que ela emprega nun vestido novo.

Segundos: un autor de éxito cóntalle a un amigo a súa obsesión por unha moza que vinte anos antes saudouno cando ía para a praia, fermosa coa súa bikini verde, e nun intento de atopala publica un cómic narrando o caso, engadindo o dato falso dunha amiga, que afirmou ser unha muller coa que, ao coñecela, forma parella; unha profesora asmática da facultade de farmacia espera a que o seu colega de departamento, tamén con asma, á que sempre odiou por triunfadora, non chegue ao avión pois iso supoñerá que inhaló o seu produto velenoso e cando xa fixo uso do inhalador ve que sae do baño: o seu era o que contiña o veneno; ante a posibilidade de que o seu socio, un home solteiro que foxe dos compromisos, enrédese cunha invitada o día que ela casa, unha muller prepara unha broma para escarmentarlo, mais a amiga segue o xogo da trampa, si, pero sen renunciar a gozar con el antes; un matrimonio acomodado económicamente baixa ao hemisferio sur para comprar unha irmá para o seu fillo Kevin, mais a avioneta cae na selva, e dous homes lévanse o rapaz louro, polo que pagará alguén un bo prezo.

Sobremesas: un ancián empapado pola choiva chegou dicindo "Hoxe non creo que aguante sen chover"; da semellanza entre homes e chimpancés, segundo o que creemos o home e resulta ser o simio; do vidente que, aínda furioso por unha discusión coa súa muller, anúncialle a un mozo con aspecto inxenuo e enfermizo a súa morte, mais é el quen morre a mans da súa muller; un malvado nutricionista recomendoulle reducir os hidratos na dieta e incrementar a ingesta de proteínas, por iso empeñábase en comer a Hansel e Gretel malia vivir nunha casita de chocolate, a moi bruxa.

116 p. - 13x21 cm.
ISBN: 978-84-9865-290-1

Fonte: BLIX

FAITE SOCIO DA BIBLIOTECA E LÉVAO PARA LER NA TÚA CASA

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Grazas polo teu comentario e por compartir a túa experiencia.
A túa participación axúdanos a mellorar.

BUSCAR NO BLOG


gadgets para blogger