sábado, 13 de abril de 2013

Saber estudiar

base padres educadoresp"Padres...y educadores" es el titulo del primer módulo del último recurso educativo abierto (REA), publicado por CeDeC: "Saber estudiar". Los contenidos de este REA tienen como objetivo que los padres colaboren eficazmente para mejorar el rendimiento académico de sus hijos. 

En sus contenidos, "Padres y educadores" ofrece ideas y materiales sobre aspectos tan importantes como la relación que las familias deben mantener con el centro educativo o la mejor manera de imponer y consensuar normas. El proyecto se complementa con una colección de vídeos divulgativos, protagonizados por padres, educadores y alumnos que aportan sus experiencias.

 

Este recurso es la primera parte del REA "Saber estudiar". En las próximas semanas, se publicarán los otros tres módulos que forman este recurso, elaborado en colaboración con la comunidad educativa del IES "Enrique Díez-Canedo". 

Los contenidos de este y otros recursos de atención a la diversidad pueden ser consultados: 

Escrito por Miguel Ángel Pereira Baz on .

Suso Espada. "Nota Roja" - LITERATURA XUVENIL

Suso Espada. "Nota Roja"
Fernández Naval, Francisco Xavier
Ilustracións: Beatriz García Trillo
Editorial: Everest Galicia
Colección: Punto de encontro
Idade +12 anos

ADN, a axencia de detectives na que traballa Suso Espada, recibe o encargo de investigar un suposto caso de 'mal de ollo'. Nesas anda cando recibe un misterioso correo electrónico do seu curmán Francisco, que vive en México, no que lle pide axuda. Con autorización do seu xefe e sen abandonar o caso no que está a traballar, Suso desprázase a Oaxaca, a cidade onde reside a familia de Francisco. Alí descobre un mundo de delincuencia e de corrupción que alcanza a propia policía e outros estamentos sociais da cidade, pero tamén dá con persoas marabillosas que lle axudan e que lle ofrecen a súa amizade e protección na que é a máis trepidante e perigosa das súas aventuras. 

Idioma: Galego 
ISBN: 978-84-403-1149-8
Nº páxinas: 224 
Encadernación: RÚSTICA 
Fonte: Everest

FAITE SOCIO DA BIBLIOTECA E LÉVAO PARA LER NA TÚA CASA

venres, 12 de abril de 2013

Cómo sacarle el máximo partido a Gmail

Crear etiquetas y filtros o usar aplicaciones como Mailplane mejoran el uso de la plataforma de correo electrónico de Google
Por ANTONIO DELGADO
12 de febrero de 2013
 
- Imagen: Brett Lider - 

Gmail se ha convertido en el servicio de correo electrónico con mayor número de usuarios. En octubre superó a Hotmail como el proveedor de servicios de correo más utilizado en el mundo, según datos de ComScore. Esta empresa de medición calcula que durante este periodo la plataforma de Google tuvo 289,8 millones de usuarios únicos, frente a los 286,2 millones de Hotmail y los 281,7 de Yahoo. Este popular servicio tiene diversas opciones para personalizar la cuenta de correo. A continuación se exponen algunos trucos para sacarle todo el partido al correo electrónico de Google. 

Crear etiquetas y filtros

Una de las formas más sencillas de optimizar el uso de Gmail es mediante la creación de etiquetas. En la opción de configuración existe una pestaña denominada "etiquetas" desde donde se puede crear y gestionar las existentes. Cada correo recibido se puede añadir a una o varias de estas etiquetas para clasificar y organizar de modo más eficiente los mensajes recibidos.


Carapuchiña "en rose" - LITERATURA XUVENIL

Carapuchiña en rose
Anxela Gracián
Ilustrador: Manel Cráneo
Editorial: Everest Galicia, 2010
Colección: Punto de encontro
Idade: +12 anos 

Érase unha vez unha nena á que todo o mundo coñecía polo seu fermoso abrigo vermello con carapucha. Cada semana ía visitar á súa avoa, que vivía ao outro lado do bosque, para levarlle unha cesta chea de lambuzadas. Un día bateu con Lobo. Parecía tan educado, tan atractivo, tan engaiolador, tan respectable? non puido evitar namorarse del?. Carapuchiña "en rose" mantén un diálogo intertextual co conto clásico de Charles Perrault, revisando os roles clásicos femininos e masculinos, e lendo criticamente os modelos de amor que en moitos destes contos reais marabillosos se propoñen. Nesta nova versión de Carapuchiña, as mulleres toman conciencia da idealización do concepto de amor que lles vén imposto dende a máis tenra infancia reflexionando como, en ocasións, estes modelos de amor non son máis ca trampas que agochan actitudes machistas e misóxinas, cuxa finalidade é subxugar as mulleres baixo o poder masculino, patriarcal e dominante. Sen dúbida, Carapuchiña "en rose" é un relato orixinal no que a autora e o ilustrador realizan un excelente diálogo coa tradición contística, demostrando que todo é posible en literatura e que non existen fronteiras posibles.

Idioma: Galego
ISBN: 978-84-403-1140-5
Nº páxinas: 48
Encadernación: RÚSTICA
Formato: 13,5 x 21 cm.

Fonte: Everest

FAITE SOCIO DA BIBLIOTECA E LÉVAO PARA LER NA TÚA CASA

xoves, 11 de abril de 2013

Empregalia 2013 é unha feira de emprego de Galicia

Farase posible na Zona Franca de Bouzas e o vexo interesante para tódolos que estedes a buscar emprego (inclúome).

Terá lugar o 19 e 20 de Abril e fálase de que ofertaranse 40 postos de traballo. Organiza a Asociación de Mulleres en Igualdade de Vigo.

Tranquilos, os homes tamén estamos convidados.

Ide imprimindo o Currículo e buscade a oferta que mellor se adapte a vosa experiencia. Sorte a todos! 

Datas e horario:
Venres 19 de Abril de 2013: de 9:30 a 13:30 y de 16:30 a 20:00
Sábado 20 de Abril de 2013: de 9:30 a 13:30. 

Máis info:
Tedes máis info no evento de empregalia. 

Fonte: Quehacerenvigo.es

Dificultades de aprendizaje, cómo pueden ayudar los padres

Los padres cuyos hijos tienen dificultades de aprendizaje han de ser comprensivos con ellos y exigirles de manera razonable a sus dificultades.
Por AZUCENA GARCÍA 12 de octubre de 2012

- Imagen: Pierre Vignau -

Comienza el curso y los padres quieren que los hijos obtengan buenos resultados académicos desde el principio. Sin embargo, en ocasiones se detecta que tienen dificultades para comprender la materia o no siguen el ritmo del resto de la clase. ¿Qué hacer en ese caso? En el siguiente artículo se detallan los síntomas de alerta para los padres y cómo deben actuar ante las dificultades de aprendizaje detectadas en los hijos. Una de las premisas, quizá la más importante, es ser comprensivos, entender el verdadero motivo de esta situación y realizar exigencias razonables a las capacidades de los jóvenes. En ningún caso funciona la presión.

Seguir leyendo... 


Leocadio, o león - LITERATURA INFANTIL

Leocadio, o león
Oli
Ilustracións de Teresa Novoa
Col. Merlín, 195. Edicións Xerais. Vigo, 2009
A partir de 7 anos 

O novo león Leocadio pertencía a unha nobre familia de hábiles cazadores. A el gustáballe saltar coas cebras, os antílopes e as gacelas, e xogar cos nenos da tribo, deixándolles que lle tirasen da melena e dos bigotes. As súas irmás, como é natural, xogaban a pelexar, mais el non quería aprender a cazar, polo que os tigres e as hienas ríanse del. Era, en fin, unha vergonza para a familia.

Considerando que a necesidade faría que aprendese a ser cazador, deixárono os pais alén das montañas. Así tería que conseguir o sustento. Cando se viu só, Leocadio botouse a camiñar sen rumbo. Atopou un vello elefante sen memoria, cebras que fuxiron del, jirafas -coas que non falou porque o miraban por encima do ombreiro- e unha tenda de campaña. Nela estaban un home e unha muller, aos que lles contou que os outros animais ríanse del. Déronlle para comer e propuxéronlle que se marchase con eles para o seu rancho de América. E así foi: embarcou para a casa dos Mayer, onde viviu feliz. Pero ás veces sentía nostalxia, cando acudían a el os recordos de África, polo que os Mayer enviaron a un camarógrafo, que gravou nunha película os antílopes, leóns, etc.

Tanto se afeccionou ao cine, quixo ser actor. Para satisfacerlle o gusto, á señora Mayer ocorréuselle gravalo. Por iso desde entón Leocadio abre moitas películas. 

64 páx.
19 x 14 cm.
ISBN 978-84-9914-009-4 
Fonte: BLIX

FAITE SOCIO DA BIBLIOTECA E LÉVAO PARA LER NA TÚA CASA
 

mércores, 10 de abril de 2013

Muere el escritor y economista José Luis Sampedro, el inspirador de los 'indignados'

El economista José Luis Sampedro.
El economista José Luis Sampedro. 

Autor de novelas como 'La sonrisa etrusca' o 'La vieja sirena', el catalán José Luis Sampedro ha fallecido a los 96 años de edad en la madrugada de ayer. Por expreso deseo del escritor, la familia no comunicó su deceso hasta después de su incineración, que tuvo lugar esta mañana.

Economista, humanista y escritor, Sampedro se convirtió, ya nonagenario, en la inspiración del movimiento denominado 15-M y de los 'indignados'. Su viuda, Olga Lucas, aseguró esta mañana en la Cadena Ser que el autor estaba profundamente preocupado por las políticas llevada a cabo por el actual Gobierno, especialmente por los recortes en educación, y se lamentaba de que "en un año se han cargado el trabajo de 30 años".

Esta preocupación fue la que le llevó a aliarse con las personas, mayoritariamente jóvenes, que el 15 de mayo de 2011 iniciaron una acampada pacífica en las más emblemáticas plazas de España para promover una democracia más participativa. Este movimiento, conocido como el 15-M o el de los 'indignados', se extendió por otros países. 

Por Redacción el 9 abril, 2013
Fuente: MUNDIARIO

'El Principito' cumple 70 años y sigue vigente

La historia del príncipe dueño de una rosa y tres volcanes fue traducida a más de 110 idiomas y hay hasta quien colecciona sus diferentes ediciones.

 

Se trata de uno de los libros más vendidos y su pequeño protagonista es conocido en el mundo entero. En 6 de abril de 1943, se publicó por primera vez El Principito, en Nueva York, donde vivía entonces su autor, el escritor y piloto de guerra francés Antoine Saint-Exupéry (1900-1944).

Saint-Ex, como lo llamaban sus amigos, murió un año después de la publicación, a los 44 años. Siete décadas después, el libro de apenas 100 páginas es una de las obras no religiosas más vendidas de todos los tiempos.

Su aniversario se celebrará con ediciones especiales en Estados Unidos, donde vio la luz por primera vez en la editorial Reynal & Hitchcock de Nueva York, en la Francia natal del autor –nacido en Lyon en 1900– o en Montréal, donde Saint-Exupéry solía reunirse con su editor, Bernard Valiquette.

Convertido en libro de culto, El Principito es capaz de entusiasmar a todo tipo de lectores. Pensado como un texto infantil, grandes y pequeños de distitas culturas, entornos y religiones lo leen desde hace décadas.


El éxito de la historia radica en su universalidad. Con una  enseña a los adultos a ver el mundo con los ojos de un niño y a los pequeños a entender en mundo de los mayores. Además, es crítico con la falta de valores de la sociedad moderna y dibuja un entorno ideal en el que los hombres ven y actúan con el corazón.

En su viaje, el rubio príncipe se encuentra con un comerciante que vende pastillas contra la sed con el reclamo de ahorrar 53 minutos a la semana al renunciar a beber. Y las preguntas que le plantea siguen siendo actuales a día de hoy. 

El Principito es un alegato en favor de una mayor humanidad y sensibilidad. Su autor, que había visto en varias ocasiones el rostro de la muerte, era un humanista. Y la idea para el famoso libro la habría tenido precisamente en una de esas experiencias extremas.

Saint-Exupéry tuvo que realizar un aterrizaje de emergencia en el desierto del Sahara en 1935, y tuvo que esperar varios días hasta que fue rescatado por un beduino. Se sintió "más alejado que un náufrago dentro de una balsa en medio del océano", como relata en el libro, hasta que de repente escuchó una vocecilla que le pedía: "¡Por favor... dibújame un cordero!".

En los años 20 y 30, Saint-Exupéry ya se había dado a conocer por libros como Correo del SurVuelo nocturno o Tierra de hombres. De hecho, a principios de los 40, en lugar del famoso cuento muchos esperaban una declaración de principios del escritor respecto a la guerra. 

A muchos les decepcionó la obra de Saint-Exupéry, pero lo cierto es que cuando relató el viaje del Principito, el autor sufría desde Nueva York por la situación política de Europa... y soñaba con un mundo mejor. 

Posted: 06 Apr 2013
Fuentes:   infobae América
                   Rincón del Bibliotecario

Lía e as zapatillas de deporte - LITERATURA INFANTIL

Lía e as zapatillas de deporte
María Reimóndez
Ilustraciones de Iván Sende
Col. Merlín, 178. Edicións Xerais. Vigo, 2008
A partir de  9 anos 

Logo de xogar cos agasallos de Reis, Lea á noite escoita uns sollozos: son as zapatillas de deporte, que lle din que están tristes pois recordan a súa historia. E para que as entenda, ofrécenlle viaxar con elas, agarrada aos cordóns. Lévana entón á India, á fábrica onde nenos descalzos con pagas miserables e sen asistir á escola están facendo zapatillas deportivas. Un deles é Ramesh, que fixo as dela, e lévaa a coñecer a súa casa: un cuarto terreo, sen latrinas, con dúas irmás que tampouco poden ir á escola pois teñen que traballar como a nai, viuda, leando cigarros. E ata saen xogar á rúa, onde un home intenta apresarla, mais escapa grazas ás zapatillas. Aínda que ela estaba en pijama ninguén se sorprendeu e ata a entenderon, malia falar noutra lingua.

De regreso ea casa, as zapatillas (ás que lles pon nome: Plis e Plas) razoan con ela sobre a necesidade de non colaborar coas empresas que abusan dos nenos do mundo, boicoteando os seus produtos de consumo, tantas veces non responsable e superfluo. A nai mostra o seu acordo con esta información.

Ao día seguinte, conta na clase, presentando o seu agasallo de Reis, o que aprendeu sobre a explotación infantil. A proposta súa, toda os compañéros escriben cartas aos famosos que anuncian a marca dos deportivos para que non colaboren coa poderosa empresa. Esa noite lévana de novo as zapatillas xunto aos tres irmáns. Pero a situación é distinta: grazas ao goberno e ás oenegés, os pequenos están nunha escola de tránsito, onde ademais reciben unha paga, e a súa nai creou con outras mulleres veciñas unha cooperativa na que fan vestidos e bonecas.

A mestra lévaos a todos a coñecer unha tenda de comercio xusto, onde venden café e outros produtos de cooperativas de productores pagos a un prezo xusto, coa intermediación de oenegés que desenvolven campañas solidarias. Tamén hai vestidos da India, da cooperativa de mulleres da nai de Ramesh, e unha boneca de trapo cun pijama como o seu e zapatillas deportivas, que lle guiña un ollo e dille que a leve para a súa casa. Di chamarse Lea, de Rosalía, polo que o que ela lle propón outro nome, Rosa, que é Rojam na súa lingua. Con ela e as zapatillas infórmase en internet sobre a Marcha Mundial contra a Explotación Laboral Infantil.

Entón pensa que non estará soa, que moitos nenos e nenas do mundo tamén son activistas e decidiron loitar contra a explotación infantil no mundo. 

96 páx.
19 x 14 cm.
ISBN 978-84-9782-725-6 
Fonte: BLIX
FAITE SOCIO DA BIBLIOTECA E LÉVAO PARA LER NA TÚA CASA

martes, 9 de abril de 2013

¿Whatsapp? ¿Tuenti? ¿Eso qué son, platos japoneses?' La brecha digital que separa a padres e hijos

Ilustración: Luis Parejo
  • Muchos padres ignoran que sus hijos usan Internet y tienen perfiles sociales
  • Los clásicos consejos quedan obsoletos con la llegada de los smarthphones
  • Los expertos recomiendan a los progenitores crearse perfiles y experimentar
  • Aconsejan llegar a pactos con los hijos y explicarles los riesgos
  • QUÉ PUEDEN HACER LOS PADRES: CINCO CONSEJOS CLAVE
Elena Mengual | Madrid
Actualizado domingo 07/04/2013 04:15 horas

"He visto su foto en Tuenti", "lo he leído en Twitter", "voy a colgar el vídeo en Vimeo", "luego te wasapeo", "¿no tienes Line?"... Si todo o casi todo esto le suena a chino cuando lo oye en boca de su hijo adolescente, es usted 'víctima' de la brecha digital generacional. Una brecha que separa a los que han nacido en un mundo dominado por las nuevas tecnologías del resto. Especialmente a padres de hijos.

"Los chavales son nativos digitales, manejan la tecnología desde la cuna. El resto somos 'inmigrantes', explica Gonzalo Santamaría, de la Confederación Española de Centros de Enseñanza (CECE) y responsable del estudio 'Adolescentes y Social Media: 4 generaciones del nuevo milenio'. Dentro de los 'inmigrantes', diferencia dos tipos: los casi nativos o naturalizados, padres de menos de 30 años (con excepciones, claro), sobre todo en materia de videojuegos (de hecho, el 'target' de la Playstation son mayores de 30); y los que viven absolutamente ajenos a Internet: "no saben qué son las redes sociales, ignoran que en Facebook puedes contactar con gente que no conoces, no saben a qué juegan sus hijos ni con quién, ni son conscientes de lo que supone que los adolescentes estén solos".

Un joven con un portátil. | Gtres

Esa brecha separa también a alumnos y docentes. "Los hay que se involucran y se reciclan, aunque es algo que depende de su voluntad, ya que el sistema no lo favorece", explica Mar Monsoriu, experta en Marketing e Internet y fundadora de la consultora Latencia. Otros, por el contrario, se cierran en banda. Un problema serio, dado que los profesores "deberían ser modelos en el uso de las redes sociales, a quienes sus alumnos puedan consultar", afirma Reynaldo Rivera, de CECE.

Es más, "muchos colegios no saben que tienen la obligación de intervenir en los conflictos que se produzcan entre sus alumnos, aunque estos sucedan fuera de las instalaciones escolares. En el caso del ciberacoso se trata de una obligatoriedad muy clara, ya que además estas situaciones suelen estar relacionadas con otros hechos que se producen también dentro del recinto", recuerda Guillermo Cánovas, presidente de Protégeles.

"Los padres que dicen que su hijo no está en Facebook porque no le dejan el ordenador, se han caído de un guindo"

La expansión de los teléfonos inteligentes ha ampliado aún más esa brecha. "A partir de los 9-10 años los chavales tienen 'smartphones' con capacidad muchas veces superior al móvil de sus padres", explica Gustavo Entrala, CEO de la agencia de comunicación 101 (responsable del desembarco de Benedicto XVI en Twitter). De hecho, el uso de Tuenti y Facebook es mucho mayor desde móviles que desde el ordenador. "O sea que los padres que dicen que su hijo no está en Facebook porque no le dejan el ordenador, se han caído de un guindo", afirma Monsoriu.


Fuente: El Mundo

A profesora Ripaldi - LITERATURA INFANTIL

A profesora Ripaldi
María Alcañiz Lorenzo
Ilustraciones de María Alcañiz Lorenzo
Col. Merlín, 194. Edicións Xerais. Vigo, 2009
A partir de 9 anos 

Conta o narrador que a profesora Sarita Palodi, unha científica de recoñecido prestixio mundial, autora de inventos como a tinta ortográfica, que automaticamente fai que un escriba sen faltas de ortografía, desapareceu un día misteriosamente no medio dunha explosión. O narrador soñou con ela cada noite durante un mes e, como é ilustrador, foi debuxando os seus sonos no caderno de debuxo. Segundo eles, chegou ao pequeno planeta Robois, onde por primeira vez está un terrícola, sen recordar nada do seu pasado; cando xa se adaptara a aquela vida, foi condenada ao desterro pola estratosfera espacial por non ver vir un obxecto que caeu no peiteado da princesa de Incógnito, que resultou ser o caderno ilustrado. Grazas a el, os sonos, nun curioso efecto imán, conducírona á casa do narrador. É o poder que teñen, ás veces, os sonos. 

80 páx.
19 x 14 cm.
ISBN 978-84-9914-008-7

Fonte: BLIX

luns, 8 de abril de 2013

OBRADOIRO DE FOFUCHAS

A Oficina Municipal de Información Xuvenil do Concello de Pazos de Borbén, organiza un OBRADOIRO DE FOFUCHAS destinado a maiores de 12 anos. 

Duración: 
O obradoiro terá unha duración de 3 horas e se empregará como material a GomaEVA, cuxas características son as seguintes:

  • É fácil de pegar.
  • É fácil de cortar.
  • É fácil de pintar.
  • Baixa absorción de auga.
  • É lavable.
  • Non é tóxico.
  • Pédese reciclar ou incinerar.
  • Fácil de moldear ao calor.
Prazo de inscrición: 
Manterase aberta ata conseguir un grupo mínimo de 10 persoas. 

Datas de realización: 
Aínda sen determinar, serán os sábados pola tarde, ou os luns ou xoves pola mañán. 

Custe: 
Será de 14,00 euros por participante e o prezo inclúe os materias necesarios para facer a fofucha que figura na imaxe anterior

Información e inscricións: 
Na Oficina de Información Xuvenil do Concello, de luns a vernes en horario de 09:00 a 14:00, ou no teléfono 986 498 934.

Mar adiante - LITERATURA INFANTIL

Mar adiante
María Victoria Moreno
Ilustracións de Manolo Uhía
Col. Merlín, 193. Edicións Xerais. Vigo, 2009
Primeira edición nesta colección con novas ilustracións
A partir dos 9 anos 

Unha mestra dun colexio importante contoulles un día aos seus compañeiros que viña de dar clases nun barco, o Arroás. Como non a creron, e ela sabe que non o soñou, escribe a historia para que os nenos a coñezan.

Sabemos entón de Miguel, que fixo un barco cando soubo que o mestre ameazara os nenos con tiralos ao mar cos libros ao colo se non sabían a táboa do sete. E púxoo tripulación: un poeta, un debuxante, un amigo das estrelas e unha cociñeira anciá e cariñosa, Lola. Non faltaban, claro, o capitán, e a mestra.

No barco os nenos aprenden cousas que non veñen nos libros: a historia dos novos náufragos aos que o patrón rico non quixo axudar, a de Mariquiña, que se fixo amiga dun lobo a quen agora todos os veciños queren e coñecen como Garimoso, a da illa dos paxaros que escaparon da persecución dos homes da aldea, que pretendían protexer as colleitas, a historia de amor imposible entre un vagalume e o Luceiro, que sae antes e marcha despois para que o vexa a súa amada, e a de Lola, que lles fixo unha árbore de Nadal con argazos camiñando sobre o mar e logo quedou durmida para sempre. 

88 páx.
20 x 11 cm.
ISBN 978-84-9914-007-0

Fonte: BLIX

domingo, 7 de abril de 2013

OBRADOIRO "BROCHES DE FIELTRO"


 

E un obradoiro de manualidades dirixido a persoas maiores para a confección de diferentes tipos de broches empregando como material de base o fieltro. 

Duración e horario: 
1 día á semana a determinar cunha 1:30 h de duración durante un mes. 

Prazo de inscrición: 
Ata conseguir un grupo mínimo de 10 persoas.

 Impartido por: 
Persoal voluntario da Cruz Vermella dentro do programa de persoas maiores. 

Información e inscrición: 
Inscrición gratuita no Departamento de Servicios Sociais do Concello, os luns, mércores e xoves de 09:00 a 14:00 horas.

Contos azuis - LITERATURA INFANTIL

Contos azuis
Fernando Cabeza Quiles
Ilustraciones de RuÁn
Col. Árbore, 164. Serie Verde. Editorial Galaxia. Vigo, 2009
A partir  dos 12 anos 

Colección de dez relatos de protagonismo diverso que non esquecen unha mensaxe eticamente irreprochable. 

Isabel: un mozo namórase dunha moza á que coñece no auga da praia e sempre atopa algunha desculpa para non atoparse con el en terra. Resulta ser unha sirena, á que el quere igual (e di ser de Alacant, para onde se encamiña cando ve na tele a noticia de que apareceu unha sirena na praia preguntando por el). 

O señor das bestas: O Señor das Bestas, que amaba a natureza e coñecía toda clase de animais terrestres e acuáticos, era o único capaz de falar coas súas queridas eguas. Por iso, un día subiu ao monte xunto a elas e convenceunas de que aceptasen baixar ao curro un ano máis, pois xa non serían marcadas a sangue e lume senón que lles poñerían uns modernos microchips para identificalas sen necesidade de maltratalas. 

O Ronte dos Choclos: arqueólogos do século XLIV descobren nunha escavación arqueolóxica algúns segredos dos homes que habitaban a Terra a comezos do s. XXI no "Monte dos Chicles", onde aínda quedaban moitos pegados. Entón decatáronse de que este era o topónimo auténtico e non o deturpado polo tempo. E tamén descubriron un corazón gravado con dous nomes nunha árbore, cousa que tamén se facía aínda, só que en árbores de plástico pois as árbores vivas desapareceran moitos anos antes polo quentamento do planeta e a desidia dos humanos. 

A rebelión dás ovellas: como a Isabel abúrrelle que sempre estea chovendo, o avó cóntalle un conto dunha ovella, a menos ovella de todas, que vivindo en Castelalandia -onde nunca chovía- e pasando fame, non parou ata que atopou un prado de herba abundante, un campo de golf, ao que logo foron a comer as outras do rabaño. 

Vida intelixente: o foguete Rocinante emprendeu a súa carreira espacial ata o planeta Peurípedes, buscando os homes outro Planeta Azul habitable, pois esnaquizasen o propio. Mais os habitantes do planeta, afastado a moitos meses da terra, cando viron aos humanos chegar para exploralo inventaron un intelixente decorado de deserto e calor, que convenceu aos humanos que tripulaban a nave de que alí -como outros planetas fixeran antes para evitalos- non había vida. 

Alba: unha gaivota que vivía nunha entulleira alimentándose do lixo decidiu ir un día á vila mariñeira da que saíran os seus devanceiros, pero atopouna sen xente, os barcos vellos e abandonados... polo que volveu á entulleira. Mais, como a estaban selando, xa non quedaban gaivotas, que volveran á vila, agora con actividade mariñeira xa que regresaran os peixes, recuperados de esquílmaa que sufriran. Nesas estaba, cando a espertou unha amiga para irse bañar: quedouse durmida na praia, e soñara. 

Maxia: como a irmá maior quere ver na tele un programa de cancións horteras, o neno, que quere ver a súa serie, coa súa vara máxica do xogo de maxia di que a vai a converter en gato. Vaise e, cando volve, en lugar da súa irmá está un gato no sofá. E el desesperado ata que aparece a irmá a por o gato da veciña amiga que ela deixara alí. 

Un mostro anda solto: do circo que, para darse publicidade, por onde pasaba anunciaba que lle escapou un animal azul, e deseguida aparecían afectados fraudulentos que dicían ser vítimas...

A derradeira Noite de Reis: da cabalgata de Reis que pasou a fume de carozo porque como eran os pais disfrazados e ía empezar o fútbol apuraron causando ata feridas aos nenos, para non perder o comezo do partido. 

176 páx.
20 x 13 cm.
ISBN 978-84-9865-198-0

Fonte: BLIX

BUSCAR NO BLOG


gadgets para blogger