domingo, 19 de xaneiro de 2020

"O CAMPAMENTO LIÓN" - Accésit categoría B: 3º e 4º de Primaria - "II CERTAME DE RELATO CURTO DE PAZOS DE BORBÉN"

Participantes e premiados Categoría B: 3º e 4º de Primaria
Relato galardoado cun Accésit da Categoría B: 3º e 4º de Primaria.

"O CAMPAMENTO LIÓN" de XUDIT ESCUDERO MÍGUEZ - 8 anos - 3º de Primaria.
Ola eu chámome Sara e teño 10 anos.
Vos non sabedes pero teño unha familia moiiiiiiii longa.
Miña nai chámase Raquel e é unha muller moi ocupada; meu pai chámase Miguel e tamén é un home moi ocupado; miña avóa materna chámase Lola e tamén está moi ocupada coas cebolas e as patacas.
E non vos vou meter nun roolo decíndovos os nomes de toda a miña familia, empecemos.
Eu todos os verás vou a algún campamento "ainda que non me gusta ir", pero naquel ano tan aburrido no verán solo faltaba a diversión.
Estaba ilusionadísima porque neste ano irei ao campamento de Lión no que aquel campamento había concursos, actividades, xogos e moitas cousas máis super divertidas.
Cando metín no coche para marchar e chegar rapidísimo ao campamento, notei que me faltaba algo moi importante para min, e era o meu teléfono. Nese teléfono teño moitísimas imaxes de compañeiras de outros colexios que boto moitísimo de menos.
Pois bueno sigamos, todo o viaxe fora tan aburrido eu sabía que no final da carretera xa estaba o campamento e que o pasaría xenial. Baixei do coche e nun cartel moi grande puña: "O CAMPAMENTO LIÓN".
A presentación era moi boa e moi divertida, pero no momento que meus pais marcharon porque como xa vos dixen son dúas persoas moi ocupadas. Ao entrar sentín que era a única que mandaba alí, non había ninguyén solo había un corredor moi largo cheo de árbores e arbustos.
Fun camiñando polo corredor e a medida que avanzaba escoitaba máis barullo, por fin cheguei alí e no medio dos rapaces todos había un que estaba chorando, e fun alí a preguntarlle que lle pasaba, e él díxome:
-Ola non me pasa nada solo que meus pais deixaronme aquí e ninguén quere estar conmigo-.
E eu contestei:
-Pero se queres euu podo estar contigo-.
O rapaz foise encariñando e encariñando conmigo, ata que chegou o momento e que tuben que marchar do campamento e eu sabía que saía de ahí con un gran amigo.
En resumen, que foron as miñas mellores vacacións da miña vida.

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Grazas polo teu comentario e por compartir a túa experiencia.
A túa participación axúdanos a mellorar.

BUSCAR NO BLOG


gadgets para blogger