"SEXAMOS VALENTES" - 1º Premio da categoría E: 3º e 4º de ESO - II CERTAME DE RELATO CURTO DE PAZOS DE BORBÉN

Relato gañador do 1º PREMIO da categoría D: 3º e 4º de ESO do II CERTAME DE RELATO CURTO DE PAZOS DE BORBÉN (2019)

"SEXAMOS VALENTES" de MARTA ÁLVAREZ COSTA - 14 anos - 3º de ESO.

Todo comezou en sexto de primaria, cando eu tiña doce anos e o meu corpo non era como o de todos os nenos da miña idade.

Toda ía ben, bueno, sempre había o típico grupo de nenos que te insultan, pero eu non lle daba importancia ningunha.

Pero, un día, pasaron de ser un simple grupo a case tres cursos. Era contínuo, día a día, hora a hora. Daba igual o lugar, xa fose na clase, no recreo, nos vistiarios do colexio. Púñanse todos diante miña e insultábanme; que se cheiraba mal, que se era gorda, que si era fea, que se non me sabía vestir, sempre era por algo. O único que eles querían era facerme sentir mal.

De tantas veces que mo dicían ao día, chegou o momento no que xa me custaba convencerme a min mesma de que non era así.

Eu non llo dicía a ninguén, xa que detrás de cada insulto ía unha ameaza.

A xente que estaba ao meu carón sabía que algo me pasaba, pero non sabían o que.

Preguntábanme moi a miudo que me pasaba, pero a miña resposta sempre era: "Nada, eu estou ben, coma sempre".

Decía iso por aforrarme preguntas e que ninguén me fixera nada debido ás ameazas, porque para min non era unha broma.

Tiven unha temporada na que estiven moi mal e a miña profesora preguntoume que me pasaba, pero eu non lle ía dicir nada do tema. Simplemente lle dixen que foran malos días, e que axiña volvería á realidade.

Pouco tempo despois, as miñas amigas, ou o que eu cría que eran amigas, deixáronme de lado, polo simple feito de que elas eran populares e non ían ser amigas miñas, xa que os seus amigos son os que se metían conmigo.

Pasando o tempo, coñecín a unha nena, unha nena chamada Sheila, e ela tamén estaba pasando o mesmo ca min. Fixemos un bo equipo xuntas, e fomos un gran apoio mutuo.

Pouco a pouco as cousas ían mellorando, xa non me insultaban tanto, nin eu lle facía tanto caso coma antes.

Nestes casos é difícil recuperarse.

A día de hoxe, cando case todo pasou, aínda me poño nerviosa recordando todo aquilo.

Logrei superalo soa. Considérome forte por pasar todo e non dicir nada.

Grazas a superar aquilo, seguín os meus soños e convertinme nunha artista recoñecida mundialmente.

FIN.

Participantes e premiados da categoría E: 3º e 4º de ESO
II CERTAME DE RELATO CURTO DE PAZOS DE BORBÉN (2019)