Mister Corvo
Texto de Luisa Morandeira, a partir dun conto popular turco
Ilustracións de Maurizio A. C. Quarello
OQO Editora, febreiro 2006
+ de 4 anos
Un pastor gaña a gratitude dun vello corvo, cando lle arrinca unha espiña da pata. Tras este xesto, a ave, axudarao a conseguir os seus soños, a través dunha serie de trocos, que a partir da espiña serán a liña condutora da narración. Pola espiña, unha candea; pola candea, unha vaca; pola vaca, unha moza; pola moza… UNHA FRAUTA!
Luisa Morandeira adapta este conto orixinal turco, a partir do esquema de fórmula común, que aparece en Europa. Segundo os lugares, podemos atopar series de obxectos diferentes, e por veces, con máis elementos (rabo, navalla, sardiña, fariña, nena, guitarra), pero en todas as versións, aparece un animal como protagonista (gato, mono, raposo).
Nesta adaptación libre, pese a que a autora enriquece a trama con elementos tirados da tradición de Oriente Medio, mantén o final propio das versións europeas e conclúe cunha canción que recompila a fórmula dos trocos, interpretada polo protagonista coa frauta, o último obxecto obtido do troco. Non sucede o mesmo con outros exemplos, como O rabo do gato recollido en Portugal por Adolfo Coelho, en que esta secuencia se perdeu. O punto de partida, tamén diferente ao do folclore europeo, neste caso podémolo relacionar co mito de Androcles e o león: Androcles arríncalle á fera unha espiña cravada na súa pata, e o león, agradecido, premia o home.
O simbolismo do corvo está cheo de contradicións nas diferentes manifestacións culturais. Paxaro de mal agoiro para algúns, desenvolve un papel esencial para outros pobos, que o consideran un símbolo de gratitude, anunciador de triunfos, protector, mago, adiviño, mensaxeiro celeste… Asóciase igualmente á soidade, ao illamento voluntario e á perspicacia (no Xénese, será o que verifique, após o diluvio universal, se a terra volve ser un lugar habitable).
Maurizio A. C. Quarello reflicte todas estas connotacións, derivadas en parte das características físicas do animal, e con magníficos trazos, outórgalle unha forza simbólica que para ningún lector pasará inadvertida.
Por medio dunha gama de cores cálidas, que van desde os ocres aos vermellos, crea unha atmosfera alegre, mais intencionadamente irónica. Tamén, xoga coas paisaxes e morfoloxías que remiten aos ambientes de onde procede o texto (Turquía), e unha vez máis, como xa é habitual nel, presume de sombras maxistralmente usadas, de composicións arriscadas, e manexa os planos como se dun traballo cinematográfico se tratase.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Grazas polo teu comentario e por compartir a túa experiencia.
A túa participación axúdanos a mellorar.