xoves, 31 de outubro de 2013

Dándole mucho a la tecla, y el síndrome del túnel carpiano


Si, como un servidor, os pasáis muchas horas en el ordenador, podéis llegar a golpear las teclas entre 50.000 y 200.000 veces al día. Esto puede haceros vulnerables a lesiones musculares, nerviosas y otras en el cuello, la espalda, los hombros, los brazos y las manos. Al menos es lo que creen algunos especialistas.

El hormigueo, adormecimiento y en ocasiones quemazón de los dedos de las manos puede ser indicativo del síndrome del túnel carpiano, una afección nerviosa cuya causa es la compresión del nervio mediano de la muñeca. Durante mucho tiempo se ha creído que el síndrome del túnel carpiano es una señal de uso excesivo de los dedos en actividades como escribir a ordenador, trabajar en una cadena de montaje o tocar el piano.

Sin embargo, algunos investigadores creen que se exagera este factor, así que no debéis preocuparos en exceso si le dais mucho a la tecla.

Leer más...
Por: 
Fuente: Xatakaciencia


DiaRIo de PiChüK - Quen é Pichük? - LITERATURA INFANTIL

Diario de Pichük
Quen é Pichük?
Cráneo, Manel 
Ilustrador/es: Cráneo, Manel
Colección: Ler é vivir
Editorial: Everest Galicia 
Idade recomendada: + 5 anos 
Pichük lembra en primeira persoa as súas orixes familiares e as súas aventuras xuvenís. Vainos contar como chegou a converterse nun dos científicos de máis sona do Planeta Mincha grazas á súa curiosidade por todo o que o rodea. Diario de Pichük, as vivencias dun científico soñador.
 
ISBN: 978-84-403-1165-8
Nº páXinas: 36
Encadernación: Rústica
Formato: 19 x 21 cm

mércores, 30 de outubro de 2013

Derechos de los lectores en la era del libro electrónico

20120513-134231.jpg
Biblioteca nacional de México

Shiyali Ramamrita Ranganathan (1892-1972) fue un matemático que se ganó el título del Padre de la Biblioteconomía en la India, su país natal, por su contribución a los sistemas de clasificación al desarrollar el sistema de clasificación facetada; sin embargo, lo que le valió el reconocimiento a nivel internacional fue la elaboración en 1931 de sus famosas Cinco Leyes de la Bibliotecología:

1.- Los libros son para usarse
2.- A cada lector su libro
3.- A cada libro su lector
4.- Hay que ahorrar tiempo al lector
5.- La biblioteca es un organismo en crecimiento

Quizá Ranganathan nunca imaginó la repercusión de estas 5 máximas para el mundo de la bibliotecología que a más de ocho décadas de distancia siguen teniendo un gran valor. Lo que definitivamente nunca pudo predecir fue la “revolución” y evolución que estaría viviendo el mundo del libro con el auge del libro electrónico y donde estas leyes siguen tan vigentes aunque el formato cambie.

A pesar de la vigencia de las 5 Leyes de la Bibliotecología, la naturaleza del libro electrónico y los retos que debe de enfrentar hacen necesaria una reformulación y adaptación a los nuevos tiempos, al nuevo formato y a las amenazas que se ciernen sobre él, por ejemplo, los DRMs, la baja calidad en el diseño editorial y en la corrección de estilo, a quién pertenece el libro realmente, entre otras.

Ante estos tiempos que corren y los retos tanto de lectores como del libro electrónicos, muchos expertos en la materia se han aventurado a formular nuevas leyes y máximas que se adapten y satisfagan las necesidades actuales tanto de los lectores como de los contenidos, veamos algunas de ellas:

Los derechos del lector de acuerdo con Mike Cane:

1.- El derecho a una portada digna.
2.- El derecho a un índice (con enlaces a cada capítulo).
3.- El derecho a una maquetación correcta.
4.- El derecho a la posibilidad de subrayar pasajes en el libro.
5.- El derecho a marcar páginas.
6.- El derecho a copiar.
7.- El derecho a ilustraciones legibles.
8.- El derecho a la corrección tipográfica.
9.- El derecho a una pantalla libre de anuncios.

Del lado de nuestro idioma, encontramos a Javier Celaya y José Antonio Vázquez que en mayo de 2010 formularon un dodecálogo del lector digital en donde sobresalen temas como la privacidad del lector, la propiedad del libro y la posibilidad de leerlo en la plataforma que mejor convenga al lector (e-reader, computadora, teléfono inteligente, en la nube, etc.), la portabilidad de los datos y otros que también se mencionan en los derechos de Cane.

La bibliotecaria Alicia Sellie, de la mano de Matthew Goins, ambos preocupados por las barreras que representan los DRM elaboraron también su Declaración de Derechos de los Libros Digitales, mismos que han quedado asentados en la web ReadersBillofRights.Info:

1.- Capacidad para retener, almacenar y transferir los libros adquiridos
2.- Capacidad de crear una copia en papel del libro electrónico.
3.- Los libros electrónicos deben estar en un formato abierto (para que pueda leerse por ejemplo en una computadora y no en un solo dispositivo)
4.- Capacidad para elección del hardware para acceder a los libros (por ejemplo, en 3 años, cuando el dispositivo ya no sirva, que todavía se pueda leer en otro hardware)
5.- La información del lector debe ser privada (los datos sobre cómo, cuándo y qué leemos no serán almacenados, vendidos o comercializados).

En el blog de Kobo hace tiempo se publicó también un listado sobre derechos del lector:

1.- Derecho a bajar los libros al dispositivo.
2.- Derecho a subir libros en el dispositivo.
3.- Derecho a conservar su biblioteca.
4.- Derecho a la libertad de movimiento.
5.- DRM solo cuando es necesario, pero no innecesarios DRM.

No deja de ser curioso que Kobo al ser un distribuidor de libros electrónicos y no un lector, no sea tan contundente en el tema del DRM, no se cuáles serían los casos específicos en los que un libro requiere de DRM y mucho menos queda claro a lo que ellos llamen DRM innecesarios. En fin, queda claro que son unos derechos de los lectores pensados por alguien que vende y no el que consume.

Como podemos notar, las principales preocupaciones se centran en la privacidad del lector y la comercialización de su comportamiento lector, otro tema no menos importante tiene que ver con el DRM y las barreras que éste representa y el reto que puede representar el constante cambio de formatos y dispositivos. Los derechos del lector es un tema que preocupa y debe seguir ocupando tanto a los lectores como a escritores, editores y distribuidores de contenido si se pretende que la lectura en pantalla satisfaga las necesidades de todos y se convierta en una verdadera opción al momento de leer.



Esta é a miña familia - LITERATURA INFANTIL

Esta é a miña familia
González Pereira, María Cristina (PUPI)
Ilustrador/es: Cráneo, Manel
Colección: Ler é vivir
Editorial Everest Galicia 

Idade recomendada: + 3 anos 

As familias están formadas por persoas e, igual que cada un de nós temos unhas características determinadas que nos fan únicos e especiais, as familias ás que pertencemos tamén posúen uns costumes, unhas crenzas ou unha estrutura diferentes. O respecto, a tolerancia e o cariño son os elos da convivencia e garanten un futuro harmónico e enriquecedor para todos nós.
 
ISBN: 978-84-403-1105-4
Nº páxinas: 36
Encadernación: Rústica
Formato: 19 x 21 cm.

martes, 29 de outubro de 2013

Como utilizar un wiki

Este formato de publicación de contidos, popular pola Wikipedia, facilita o traballo en equipo.



A Wikipedia, que o pasado 15 de xaneiro cumpriu oito anos de vida, sorprende aínda hoxe porque calquera lector pode cambiar a información dos artigos se descobre un dato erróneo. Esta gran virtude da famosa enciclopedia aberta e gratuíta é inherente a todos os wikis, un formato de publicación que facilita o traballo en equipo e que pode ser moi útil tanto en ámbitos académicos coma no terreo laboral.

Un wiki diferénciase das páxinas web convencionais en que todos os visitantes poden modificar o contido se o consideran oportuno. Na estrutura tradicional da web, unha ou varias persoas crean un artigo e os lectores fan comentarios nun módulo separado. O wiki móstrase máis interactivo e as achegas da audiencia plásmanse no texto principal. Este formato componse dunha ou de varias páxinas que se enlazan co estilo dos sitios convencionais, aínda que cun aspecto gráfico moi sobrio que recorda o dos primeiros anos de expansión de internet.

Para unha mellor organización, os wikis presentan un rexistro con todos os cambios efectuados polos usuarios, ademais de información útil, como a hora e o día en que se elaboraron, a súa autoría e ata ofrecen un espazo onde se pode contar o porqué das modificacións. Deste xeito, outros poden comparar as diferenzas entre as versións e afinar o texto ou, mesmo, volver ao estado en que quedou a devandita páxina nun momento determinado. Ademais, existe unha páxina de discusión en cada contido para cando xurdan discrepancias sobre algún tema. Así, os usuarios poden argumentar os seus puntos de vista e manifestar a súa opinión.

Cando se modifica o contido, os usuarios poden sinalar que se trata dun cambio menor para avisar os demais de que non paga a pena a revisión. Esta posibilidade resulta útil para corrixir erratas e erros ortográficos ou de puntuación. Por outro lado, cada usuario dispón da súa propia páxina persoal, á que se pode chegar se se fai clic no seu nome.




Chicken Little salva el planeta - LITERATURA INFANTIL

Chicken little salva el planeta 
Autor: Walt Disney Company
Colección: Mis primeras lecturas disney
Editorial Everest, 2005


Edad recomendada: De 3 a 6 años

¿Estás aprendiendo a leer?
Mis primeras lecturas Disney te ayudará de una manera muy divertida.
Con letra manuscrita de gran tamaño te será muy fácil identificar las palabras. Además, tienes muchas historias para elegir, entre las que se encuentran las nuevas películas de Disney/pixar.

¡Aprenderás un montón de vocabulario!

Encuadernación: Tapa blanda 
Páginas: 16
Idioma: Español
ISBN: 978-84-241-1668-2 


luns, 28 de outubro de 2013

Pictocuentos: web de ayuda para personas con dificultad para relacionarse


Quiénes somos

Pictocuentos forma parte de una serie de aplicaciones desarrolladas con el fin de ayudar a personas que tienen dificultades de expresión mediante el lenguaje oral y que se comunican más eficientemente mediante imágenes.

Partiendo de la motivación que suscita el mundo de los cuentos, y ayudándonos de pictogramas, podemos ayudar a las personas a comprender mejor su entorno así como estimular y ejercitar todos los aspectos relacionados con el lenguaje.

Todas las aplicaciones son desarrolladas por Aplex Factory, la división para el desarrollo de aplicaciones propias de Grupo Promedia SMPE.

Puede saber más acerca de esta y otras aplicaciones visitando la web www.pictoaplicaciones.com.

Pictogramas

Los pictogramas ayudan a las personas a comprender el mundo que les rodea y se usan funcionalmente de múltiples maneras.

A través de los pictogramas, se ayuda a la comprensión de conceptos y a incrementar el vocabulario de personas con necesidades de educación especial, que aprenden más fácilmente a través de imágenes.

Con ellos ayudamos a las personas a situarse en espacio y tiempo, a anticiparse a acontecimientos, a expresar sus inquietudes y a comunicarse de una manera alternativa.

Hay distintos modelos de pictogramas para su uso. Actualmente, nosotros desarrollamos nuestras aplicaciones con pictogramas ARASAAC.

Agradecemos a ARASAAC su extraordinaria aportación de materiales para el beneficio de las personas con trastornos de la comunicación

Todos los proyectos desarrollados con pictogramas ARASAAC, son propiedad del Gobierno de Aragón bajo licencia Creative Commons (BY-NC-SA) y han sido creados por Sergio Palao, autorizándose su uso para fines sin ánimo lucrativo siempre que se cite la fuente, autor y se compartan bajo la misma licencia.



A Cruz dos farrapos - LITERATURA INFANTIL

A Cruz dos Farrapos
Pere Tobaruela / Ana Boullón
Ilustracións de Andrés Meixide 
Col. Branco de cores, 7.
Ed. Sotelo Blanco / Consorcio de Santiago. Santiago de Compostela, 2009
 
 
Idade recomendada: + 6 anos 
 
No cumio do Monte do Gozo, na ermida de San Marcos, a que recibe os peregrinos que chegan a Compostela, unha tormenta sorprendeu a Branco de Cores, comezando así a súa curiosa aventura. Viu na porta a unha muller vestida de farrapos e cun instrumento na man que lle pediu axuda e logo desapareceu. Entón un lóstrego impactou nel e encontrouse apoiado nas murallas medievais de Compostela, en pleno século XIII. Camiñou cara á entrada principal da catedral, naquel entón na praza da Acibechería, coñecida como Porta do Paraíso, onde está a Cruz dous Farrapos, chamada así porque ante ela os peregrinos cumprían o ritual de queimar as súas roupas vellas ao chegar de peregrinación. Seguindo un rapaz, achegouse á capela da Corticela, aínda non unida á catedral, onde encontrou a muller que se lle aparecera na porta da ermida: era María Balteira, a xograresa, impedida de queimar a súa roupa polo soldados do trobador don Lopo, en vinganza polos versos satíricos que ela lle dedicara no pazo de Sano Lorenzo. Este esíxelle que queime tamén os seus versos.
Afortunadamente, Branco convence o trobador de que lle permita queimalos a el, pero non arden pois cando as campás dan as 12 un lóstrego impacta novamente no cabalo e o retorna san e salvo á ermida, cos versos na man. 
 
Novo álbum desta colección que se ambienta nos espazos representativos da cidade de Santiago de Compostela. 
 
ISBN 978-84-7824-589-5
28 páx. 
23 x 22 cm.

domingo, 27 de outubro de 2013

Ventajas e inconvenientes de la discriminación horaria de electricidad

Contratar la discriminación horaria puede suponer un ahorro en la factura eléctrica, pero conviene saber que la luz será mucho más cara en las horas centrales del día.

 
- Imagen: Igore Konforti -

La gran mayoría de los consumidores españoles (cerca de 20 millones de usuarios) tiene contratada la modalidad de Tarifa de Último Recurso (TUR), en la que el precio de la electricidad es el mismo a cualquier hora. Pero hay otra fórmula, la tarifa con discriminación horaria, por la que, según el momento del día, la luz es más o menos cara. Como se explica en el siguiente artículo, contratarla puede suponer para las familias un desahogo considerable en el recibo eléctrico, al establecer importes diferentes en función de cuándo se realiza el consumo. Pero conviene tener en cuenta que también tiene inconvenientes, como el alto precio en las horas centrales del día, cuando el uso de electricidad es mayor.


Qué es la tarifa de discriminación horaria

La tarifa eléctrica de discriminación horaria ha reemplazado a la antigua tarifa nocturna y a ella pueden acogerse todos los clientes de la TUR (Tarifa de Último Recurso), es decir, los consumidores que tienen contratos con una potencia por debajo de los 10 Kilovatios.

Seguir leyendo...

Por ANA PALOMO TRIGO
Fuente: Eroski Consumer


Peregrino na sombra - LITERATURA INFANTIL

Peregrino na sombra
Pere Tobaruela / Ana Boullón
Ilustracións de Andrés Meixide 
Col. Branco de cores, 8. 
Ed. Sotelo Blanco / Consorcio de Santiago. Santiago de Compostela, 2009
 
 
Idade recomendada: +6 anos 
 
Branco de Cores explícalles nesta entrega as alumnas e alumnos do colexio de Orfas en que consiste o Ano Santo, que se celebra cando o día 25 de xullo coincide en domingo dende 1122, cando o Papa Calixto II lle outorgou á cidade de Santiago de Compostela este privilexio. Nel, os peregrinos poden gañar a graza do Xubileu ou perdón dos seus pecados visitando a tumba do apóstolo Santiago, rezando unha oración e recibindo os sacramentos da penitencia e da comuñón. Ao día seguinte entran todos pola Porta Santa, que se abre cada 31 de decembro do ano anterior ao Ano Santo, ven funcionar o Botafumeiro, abrazan a imaxe do apóstolo e baixan á cripta onde está o seu sepulcro. Horas despois, o cabaliño descobre a unha das rapazas debuxando na praza da Quintana a fachada na que está o Pórtico Real, e descobren que dela sae o peregrino na sombra, o duque de Aquitania ou Don Gaiferos, que lles conta que peregrinou a Compostela, para que o apóstolo lle curase a súa tristura. 
 
E dende entón a súa sombra quedou na Quintana, pero só aqueles que o saben poden vela despois de poñerse o sol. 
 
Novo álbum desta colección que se ambienta nos espazos representativos da cidade de Santiago de Compostela. 
 
ISBN 978-84-7824-590-1
28 páx.
23 x 22 cm.

sábado, 26 de outubro de 2013

Consejos para ser un gran lector

Desde Mascapáginas, la Literatura Infantil y Juvenil de la editorial Pearson, ya os hemos recomendado un montón de libros e incluso os proporcionamos este material imprimible para fomentar el amor por la lectura entre pequeños, jóvenes e incluso mayores, porque somos muchos adultos los que disfrutamos la LIJ tanto o más que cuando éramos niños.

Además, como sabemos que el lector no nace, sino que se hace, también ofrecemos el Plan Lector Alhambra destinado a profesores, colegios y bibliotecas, que consiste en un conjunto de recomendaciones de lecturas y de actividades asociadas con las mismas cuyo objetivo es que los estudiantes adquieran el gusto por la lectura.

En definitiva, que hay muchísimas razones para leer y, al igual que hicimos con los Diez Derechos del Lector, para que los más pequeños lo entiendan a través de ilustraciones, a continuación queremos compartir con vosotros el Decálogo para ser un buen lector y una buena lectora que ofrece el Ministerio de Educación para fomentar la lectura entre los jóvenes. ¡Descubre sus diez consejos!

Consejo 1


Fuente: Mascapaginas


Cormarín - LITERATURA INFANTIL


Cormarín
Xoán Babarro González
Ilustracións de Ana Santiso
Sotelo Blanco Edicións. Santiago de Compostela, 2009

Idade recomendada: + 3 anos 

Nun acantilado, dun ovo encantado, asómase un corvo mariño. Como os pais cren que nadará mellor que os pingüíns deciden chamalo Cormarín. Come bocadillos con son de bucina para que non lle falte vitamina e ensalada de algas con gotitas de sal para ter un voo sensacional. Crécenlle aletas de submarinista segundo se vai facendo maior... Pero, con gran desgusto dos pais, non quere voar por medo ao vento nin nadar porque son grandes as ondas do mar... Ata que lle di unha fada que os corvos mariños valentes se somerxen de súpeto e os medrosos van na boca dos raposos. Entón, lánzase ao xardín do fondo do mar e trae como trofeo do ceo un fulgor... 

E xa voa alegre Cormarín, poñéndoo a este conto fin. A este álbum rimado e coa música dunhas imaxes que enmarcan a axilidade lectora no dinamismo da figuración sobre fondos planos. 
 
ISBN 978-84-7824-578-9 
28 páx.
22 x 21 cm. 

venres, 25 de outubro de 2013

¿Cómo se originó la Luna?

Resumen de la teoría científica más aceptada. Vídeo extraído de la serie documental de la BBC "El Universo", del capítulo "El Sistema Solar Interior".



Fuente: Youtube


Tom e Mix, os cabalos de Clara - LITERATURA INFANTIL

Tom e Mix, os cabalos de Clara
Paco López-Barxas
Ilustracións de Xaime Asensi 
Ed. Sotelo Blanco. Santiago de Compostela, 2009

 
Idade recomendada: + 3 anos 
 
Clara vivía nos arredores da cidade, nunha casa rodeada de cabalos. No seu cuarto tiña cabalos de todo tipo: de goma, de cartón ou de madeira. Tanto gustábanlle que mesmo tiña unha colección de libros de cabalos e un teatro de marionetas con cabalos de trapo. Nun dos seus estantes dous purosangue de madeira, Tom e Mix, suxeitaban os libros. Unha noite, Tom quixo coñecer os cabalos máis famosos da Historia e Mix leulle nun libro de Clara: o rápido e voador Pegaso, de Zeus; o de Troya, que transportou soldados na súa barriga; o desconfiado Bucéfalo de Magno; o de Calígula, que lucía un colar de pedras preciosas e mesmo foi nomeado cónsul polo seu amo; Babieca, que levou ao Cid Campeador morto ás batallas; o simpático Rocinante do aventureiro Don Quixote; o de Picasso, que morreu no bombardeo de Gernika...
 
Logo, escapáronse para o monte, deixando de ser cabalos-estatua, gozando da natureza con outros cabalos salvaxes. Como ás veces baixaban á praia para xogar coas gaivotas, un día Clara descubriunos alí: trotaban sobre as ondas do mar como as máis veloces motos acuáticas.
 
ISBN 978-84-7824-572-7
32 páx.
22 x 21 cm.
 
 

xoves, 24 de outubro de 2013

DÍA DA BIBLIOTECA 2013

Hoxe 24 de outubro, como cada ano dende 1997 no que a Asociación Española de Amigos do Libro Infantil e Xuvenil empezou a promover esta conmemoración, celébrase o


Os actos centrais a nivel nacional serán este ano na Biblioteca Pública Provincial de Segovia e contarán co apoio do Ministerio de Cultura.


Para conmemorar este día se ten editado un cartel conmemorativo que se distribuíu por todas as bibliotecas de España. O pregón é obra da escritora Laura Gallego e o deseño do cartel do ilustrador e humorista gráfico Andrés Rábago, "El Roto". 

Con esta celebración se quere concienciar a nosa sociedade da importancia da lectura, especialmente entre os nenos e mozos e para agradecer e potenciar a extraordinaria labor dos bibliotecarios e bibliotecarias.

A actual crise económica e social vai estreitando día a día o cerco dos servizos públicos en xeral e das bibliotecas en particular, e fai que agora máis que nunca, sexa necesario destacar, ensalzar e celebrar a existencia das bibliotecas, que garantizan o acceso dos ciudadáns á información e promoven o acceso á cultura.

Pregón. Relato de Laura Gallego:


Érase una vez un viajero que llegó desde un lugar lejano a un pueblo en el que no había libros. Se sentó a descansar en la plaza mayor y sacó de su morral un viejo volumen de cuentos. Cuando empezó a leer en voz alta, los niños, que nunca habían visto nada semejante, se sentaron a su alrededor para escucharlo.

El visitante relató historias que fascinaron a sus oyentes y les hicieron soñar con fantásticas aventuras en reinos maravillosos. Cuando terminó, cerró el libro para volver a guardarlo en su morral. Nadie se percató de que, al hacerlo, escapaban de entre sus páginas algunas palabras sueltas que cayeron al suelo.

El viajero se marchó por donde había venido; tiempo después, los habitantes del pueblo descubrieron el pequeño brote que elevaba sus temblorosas hojitas hacia el sol, en el lugar en el que habían caído las palabras perdidas.

Todos asistieron asombrados al crecimiento de un árbol como no se había visto otro. Cuando llegó la primavera, el árbol exhibió con orgullo unas hermosas flores de pétalos de papel. Y, con los primeros compases del verano, dio fruto por primera vez.

Y sus ramas se cuajaron de libros de todas clases. Libros de aventuras, de misterio, de terror, de historias de tiempos pasados, presentes y futuros. Algunos se atrevieron a coger esos frutos, y había un sabio en el lugar que les enseñó a leer para poder disfrutarlos.

A veces, la brisa soplaba y sacudía las ramas del árbol. Las hojas de los libros se agitaban y dejaban caer nuevas palabras. Y pronto hubo más brotes por todo el pueblo; y en apenas un par de años, los árboles-libro estaban por todas partes.

Se corrió la voz; muchos investigadores, curiosos y turistas pasaron por allí para conocer el lugar donde los libros crecían en los árboles. Los habitantes del pueblo leían sus páginas con fruición, y cuidaban cada brote con gran mimo. Y así iban recogiendo más y más historias con cada nueva cosecha de libros.

Un día, los más sabios del lugar se reunieron y acordaron compartir su tesoro con el resto del mundo. Eligieron a un grupo de jóvenes y los animaron a escoger un libro del primer árbol que había crecido en el pueblo. Después, los enviaron a recorrer los caminos.

Ellos se repartieron por el mundo, buscando un hogar para su preciada carga, y así, con el tiempo, cada uno dejó su libro en una biblioteca diferente.

Y cuenta la historia que allí siguen todavía. Que hay algunas bibliotecas que guardan entre sus estantes un libro especial que deja caer palabras-semilla. Y que, si aterrizan en el lugar adecuado, cada una de esas palabras crecerá hasta convertirse en un árbol que dará como fruto nuevos libros.

Nadie sabe en qué bibliotecas se encuentran estos libros maravillosos. Se desconoce también cuáles, de entre todos sus volúmenes, son los que proceden del pueblo donde los libros crecen en los árboles. Podría ser cualquiera, y podría estar escondido en cualquier rincón de cualquier biblioteca del planeta.

Animaos a entrar en ellas y a explorar sus estanterías, viajeros; porque quizá deis por casualidad con un libro cuyas palabras echen raíces en vuestro corazón y hagan crecer un magnífico árbol de historias cuyas semillas puedan llegar a cambiar el mundo.

¡Feliz día de la biblioteca!
Laura Gallego García

VERSIÓN EN GALEGO

Érase unha vez un viaxeiro que chegou dende un lugar afastado a un pobo no que non había libros. Sentouse a descansar na praza maior e sacou do seu morral un vello volume de contos. Cando empezou a ler en voz alta, os nenos, que nunca viran nada semellante, sentáronse ao seu arredor para escoitalo.

O visitante relatou historias que fascinaron aos seus oíntes e fixéronlles soñar con fantásticas aventuras en reinos marabillosos. Cando rematou, pechou o libro para volver gardalo no seu morral. Ninguén se decatou de que, ao facelo, escapaban de entre as súas páxinas algunhas palabras soltas que caeron ao chan.

O viaxeiro marchou por onde viñera; tempo despois, os habitantes do pobo descubriron o pequeno brote que elevaba as súas trementes folliñas cara ao sol, no lugar no que caeran as palabras perdidas.

Todos asistiron asombrados ao crecemento dunha árbore como non se vira outro. Cando chegou a primavera, a árbore exhibiu con orgullo unhas fermosas flores de pétalos de papel. E, cos primeiros compases do verán, deu froito por primeira vez.

E as súas ramas calláronse de libros de todas clases. Libros de aventuras, de misterio, de terror, de historias de tempos pasados, presentes e futuros. Algúns atrevéronse a coller eses froitos, e había un sabio no lugar que os ensinou a ler para poder gozalos.

Ás veces, a brisa sopraba e sacudía as ramas da árbore. As follas dos libros axitábanse e deixaban caer novas palabras. E pronto houbo máis brotes por todo o pobo; e en apenas un par de anos, os árbores-libro estaban por todas as partes.

Correuse a voz; moitos investigadores, curiosos e turistas pasaron por alí para coñecer o lugar onde os libros crecían nas árbores. Os habitantes do pobo lían as súas páxinas con fruición, e coidaban cada brote con gran mimo. E así ían recollendo máis e máis historias con cada nova colleita de libros.

Un día, os máis sabios do lugar reuníronse e acordaron compartir o seu tesouro co resto do mundo. Elixiron un grupo de mozos e animáronos a escoller un libro da primeira árbore que crecera no pobo. Despois, enviáronos a percorrer os camiños.

Eles repartíronse polo mundo, buscando un fogar para a súa prezada carga, e así, co tempo, cada un deixou o seu libro nunha biblioteca diferente.

E conta a historia que alí seguen aínda. Que hai algunhas bibliotecas que gardan entre os seus estantes un libro especial que deixa caer palabras-semente. E que, se aterran no lugar axeitado, cada unha desas palabras crecerá ata converterse nunha árbore que dará como froito novos libros.

Ninguén sabe en que bibliotecas se encontran estes libros marabillosos. Descoñécese tamén cales, de entre todos os seus volumes, son os que proceden do pobo onde os libros crecen nas árbores. Podería ser calquera, e podería estar escondido en calquera canto de calquera biblioteca do planeta.

Animádevos a entrar nelas e a explorar os seus estantes, viaxeiros; porque quizais deades por casualidade cun libro cuxas palabras boten raíces no voso corazón e fagan crecer unha magnífica árbore de historias cuxas sementes poidan chegar a cambiar o mundo.

Feliz día da biblioteca!
Laura Gallego García


ANÍMATE! E VISITA A BIBLIOTECA

ESPERÁMOSTE O MARTES DÍA 24 DE OUTUBRO
Pola mañá de 09,00 a 14,00 horas
Pola tarde de 16,00 a 20,30 horas

TAMEN PODES VISITARNOS CALQUERA OUTRO DÍA NO HORARIO HABITUAL DE APERTURA


FAITE SOCIO!
GOZA DA LECTURA
 

BUSCAR NO BLOG


gadgets para blogger