MUIÑEIRO DE BRÉTEMAS
Autor: Manuel María
Limiar: Ánxel Johán e Manuel María
Ilustración: Rafael Alonso
Colección Benito Soto - Poesía, Volume X, 1950
Xénero: Poesía Galega
Manuel María, o protagonista do Día das Letras Galegas de 2016, iniciou a súa andaina poética coa publicación de Muiñeiro de brétemas.
O libriño saíu á luz en 1950 na colección Benito Soto, un ano despois de que fora escrito durante o verán no seu Outeiro de Rei natal, en boa medida á beira do río Miño. Tiña só 19 anos e, malia o tempo no que lle tocou medrar, puidera coñecer desde a escola algunha poesía galega que marcaría esta obra de iniciación.
Na casa familiar, Manuel María Fernández Teixeiro (Outeiro de Rei, 1929-A Coruña, 2004) leu en galego sendo cativo os Cantares Gallegos de Rosalía, algunha comedia de Leandro Carré Alvarellos e tamén O Gaiteiro de Lugo, que mercaba o seu pai. Mais tamén tivo certo achegamento á poesía galega na escola.
O seu mestre de Rábade faláballe ao alumnado sempre en castelán, pero os sábados mandáballe ler a Literatura Gallega de Carré Aldao e unha antoloxía da poesía galega de Álvaro María de las Casas. Foi así como Manuel María coñeceu algúns versos de Amado Carballo e de Manuel Antonio, lecturas que, segundo el mesmo dicía, deixaron pegada no Muiñeiro de brétemas.
"Cara a ti" é un dos poemas incluídos na obra, que foi publicada coa axuda de Aquilino Iglesias Alvariño, o primeiro que veu os versos de Manuel María en galego. A primeira edición foi prologada por Ánxel Johán, quen concluía que o poeta Manuel María "polo de agora, é un máxico".
Xénero: Poesía Galega
Manuel María, o protagonista do Día das Letras Galegas de 2016, iniciou a súa andaina poética coa publicación de Muiñeiro de brétemas.
O libriño saíu á luz en 1950 na colección Benito Soto, un ano despois de que fora escrito durante o verán no seu Outeiro de Rei natal, en boa medida á beira do río Miño. Tiña só 19 anos e, malia o tempo no que lle tocou medrar, puidera coñecer desde a escola algunha poesía galega que marcaría esta obra de iniciación.
Na casa familiar, Manuel María Fernández Teixeiro (Outeiro de Rei, 1929-A Coruña, 2004) leu en galego sendo cativo os Cantares Gallegos de Rosalía, algunha comedia de Leandro Carré Alvarellos e tamén O Gaiteiro de Lugo, que mercaba o seu pai. Mais tamén tivo certo achegamento á poesía galega na escola.
O seu mestre de Rábade faláballe ao alumnado sempre en castelán, pero os sábados mandáballe ler a Literatura Gallega de Carré Aldao e unha antoloxía da poesía galega de Álvaro María de las Casas. Foi así como Manuel María coñeceu algúns versos de Amado Carballo e de Manuel Antonio, lecturas que, segundo el mesmo dicía, deixaron pegada no Muiñeiro de brétemas.
"Cara a ti" é un dos poemas incluídos na obra, que foi publicada coa axuda de Aquilino Iglesias Alvariño, o primeiro que veu os versos de Manuel María en galego. A primeira edición foi prologada por Ánxel Johán, quen concluía que o poeta Manuel María "polo de agora, é un máxico".
CARA A TI
Vou a ti decote cada día
co ollar enmallado nunha nao
que o vento desfiaña pouco a pouco
na espuma dorida do teu peito.
co ollar enmallado nunha nao
que o vento desfiaña pouco a pouco
na espuma dorida do teu peito.
E brillas nesa espuma
sedenta dunha luz tremelucente
que escintila nunha bágoa xa ferida
na manteliña prateada dunha estrela.
sedenta dunha luz tremelucente
que escintila nunha bágoa xa ferida
na manteliña prateada dunha estrela.
Vou a ti, sedento de saloucos
e de brétemas,
e de brétemas,
depenicando alalás entre a follaxe
acesa por folerpas que fuxían
no afiado coitelo do sorriso.
acesa por folerpas que fuxían
no afiado coitelo do sorriso.
(Non debullo lonxanía polo ermo
nin o vento morno me desvía).
nin o vento morno me desvía).
Vou a ti deixando nun luceiro
unha vella ronseira que se afoga
nun estraño fío prateado
que garda un chirlo amorosiño.
unha vella ronseira que se afoga
nun estraño fío prateado
que garda un chirlo amorosiño.
Ollo fuxir cara o nordés un pensamento
que vai só para ti, para que che diga
a mensaxe calada dun retorno.
que vai só para ti, para que che diga
a mensaxe calada dun retorno.
Fonte: Real Academia Galega
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Grazas polo teu comentario e por compartir a túa experiencia.
A túa participación axúdanos a mellorar.