DOR - Alessandra Pereira Hermida

Dor

Xeo

   Frío.

     Folerpas.

         Terror.

O xeo conxélame o mundo de horror.

As folerpas mestúranse coas miñas bágoas,

que pouco a pouco comenzan a ser lagoas,

A vía do tren.

para os nenos un lugar de lecer;

para min, unha das peores armas;

un lugar que soterra mil almas.

Está fronte á miña fiestra,

como se estivese poñéndome a proba,

recordándome que é unha vía tétrica

por ter arrincado de min beleza.

Eu antes estaba chea de flores,

flores como a que a miña nai era

antes de que a vía a levara á morte

naquel tempo no que era primavera.

Agora chega o verán, a estación estival;

chega o bo tempo, a calor:

pero eu sigo sentindo a mesma dor...

Xeo.

   Frío.

     Folerpas.

         Terror.

Alessandra Pereira Hermida

Colexio plurilingüe Mariano de Vigo

"De papoulas e destrucción" editado pola Fundación Rosalía de Castro, 2014